เพื่อนเลื่อนสเตตัส

กำแพงเฟรนด์โซนคงไร้ความหมาย หากใครคนหนึ่งคนใดคือ 'เพื่อนไม่จริง'

------------------------------------------------------------------

"แค่เบียร์ไม่กี่ขวด แกยังหวงกับฉันได้ลงคอ นี่แกรักฉันจริงหรือเปล่าวะ ตลอดยี่สิบกว่าปีที่เราโตมาด้วยกันมันไม่มีความหมายกับแกเลยหรือไง" หญิงสาวละล่ำละลักพูด มือทุบตีไหล่เขาเป็นระวิง น้ำตาก็ไหลทะลักอาบแก้ม ใครจะคาดคิดว่าเธอกำลังร้องไห้ให้เขาแบบที่ไม่เคยร้องต่อหน้าใคร ทั้งที่เรื่องมันเล็กแค่นี้

"ก็ขอกินบ้างสิ ฉันกำลังอกหักนะ"

"แกอกหักอะไร" แก้วขมิ้นฟาดฝ่ามือเข้ากลางกบาลเพื่อนสนิทแล้วจิ้มหน้าอกด้านซ้ายแรง ๆ "ฉันนี่สิอกหัก!"

"ฉันก็อกหักตรงที่แกเสียใจเรื่องเขาขนาดนี้นั่นแหละ!"

หญิงสาวสะดุ้งเฮือกกับเสียงที่ดังกว่าปกติของดรัณ ดวงตาหวานเยิ้มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์กำลังมองจ้องใบหน้าคร้ามคมเพื่อค้นหาความนัยของคำนั้น แต่อาจเพราะสติไม่เต็มร้อยจึงได้แต่นั่งคิ้วขมวดเพราะคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ

"ฉันเสียใจเรื่องเขา แล้วแกจะมาอกหักยังไง"

ดรัณไม่ได้ตอบอะไร เขาทำเพียงยกขวดเบียร์ขึ้นกระดกดื่มแบบไม่พักจนมันหมดขวด แล้วหันมาถามเธอเสียงแผ่ว "อยากกินมากใช่ไหมเบียร์"

"อื้อ"

"ถ้าอยากกิน ก็จะให้..." ประโยคบอกเล่านั้นดังขึ้นชิดใกล้ราวกับว่าลมหายใจร้อนผ่าวของเขารินรดที่ข้างหู ทว่าเมื่อหันไปมองกลับพบว่าใบหน้าเขาแนบชิดจนหากขยับปากพูดสักนิดมันคงได้แตะโดนกัน "แต่แกต้องกินจากปากฉัน แล้วฉันจะทำให้แกเมา...ทั้งคืน"


******************************************************************

หมายเหตุ - นิยายเรื่องนี้ ไม่เศร้า ไม่ดราม่าน้ำตานอง มีคำหยาบบ้างประปราย บรรยายเหมือนเพื่อนชวนกันเม้ามอย โรแมนติก คอมเมดี้ สาระไม่มี มีดีตรงเน้นขายขำค่ะ ><

- ราคาหน้าเว็บถูกกว่าราคาแอปเปิ้ลนะคะ แนะนำให้ซื้อผ่านหน้าเว็บแทนจ้า
- โปรดอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อค่ะ ขอให้อ่านให้สนุกน้าา



** หมายเหตุ **
ไรต์มีการเปลี่ยนแปลงนามปากกาจากลัลล์นรามาเป็นสรัลมินท์นะคะ ขอฝากนามปากกาสรัลมินท์ไว้ให้คุณนักอ่านติดตามเพิ่มอีกสักนามนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนมาโดยตลอดค่ะ