คุณหมอคนนี้มาเฟียจอง (Mpreg)

คำโปรย

“เรื่องในคืนนั้น...ที่เกิดขึ้นระหว่างสองเรา...เพราะอารมณ์มันพาไปใช่มั้ยละ ผมเองก็เหงาเปล่าเปลี่ยวด้วยล่ะไม่มีที่ระบายความใคร่ก็เลยเอาตัวของหมอมาเป็นเครื่องระบายอารมณ์ เป็นของเล่นแก้ขัดไปก่อนในช่วงที่รักษาตัวที่นี่”
“...”
“ผมก็ทำแบบที่มาเฟียคนอื่นๆ เขาทำกัน หลอกเอาคนโง่อย่างหมอมาเป็นที่ระบายอารมณ์ สนองความอยากของตัวเองก็เท่านั้น โดยไม่มีความรู้สึกใดๆ มาข้องเกี่ยว”
คำพูดของปรกทำให้ความรู้สึกผิดหวังและน้อยใจก่อตัวขึ้นมาในหัวใจของหมอปาย หมอดลจ้องมองเข้าไปในดวงตาของมาเฟียหนุ่มก็พบกับแววตาที่แสนเย็นชาทำเอาน้ำตาคลอเบ้า
“คุณปรก แล้วที่คุณบอกว่าคุณมีใจให้ผมละ”
“...”
“มันคืออะไร”
ปรกหัวเราะอย่างขบขัน
“มันก็คือคำโกหกนะสิ ไม่คิดว่าคุณหมอจะเชื่อผมง่ายขนาดนี้”
จบคำพูดของคนใจร้ายตรงหน้าน้ำตาของหมอปายก็หยดเผาะอย่างห้ามไม่อยู่ หัวใจเขาสลายเหมือนมีดกรีดลงหัวใจเขาและสับหัวใจเขาเป็นชิ้นๆ จนไม่มีสิ้นดี
เขาไม่น่ารู้สึกดีกับผู้ชายไร้หัวใจคนนี้เลย