#Marla เจ้ามาลาดวงน้อย

ฝ่าเท้าหนาก้าวฉับตามกลิ่นหอมไปจนถึงห้องหนึ่ง หัวคิ้วเข้มขมวดเป็นปมเมื่อห้องที่เขามาหยุดยืนคือห้องนอนของตัวเอง ฝ่ามือหนาผลักประตูเข้าไป สายตาสอดส่องหาบางสิ่งที่ผิดปกติแต่ก็ไม่มี มีเพียงกลิ่นดอกหมากที่รุนแรงกว่าเดิม และมันก็เพิ่มขึ้นเมื่อเขาเดินเข้าไปยังส่วนของวอล์คอินโคลเส็ต

ตู้เสื้อผ้าสีดำแบบบิลด์อินเผยอออกเล็กน้อย และกลิ่นหอมชวนลุ่มลงก็ลอยเอื่อยออกมาจากที่แห่งนั้น มือแกร่งที่เริ่มสั่นเทาขยับเปิดมันอย่างเชื่องช้า ไม่ว่าอะไรก็ตามที่อยู่ด้านในนั้น เขาพยายามตั้งสติไว้มั่น

เพียงบานประตูตู้เสื้อผ้าเปิดออกกว้างดวงตาสีดำขลับก็เรืองแสงสีเหลืองออกจากชั่วครู่ สายตาคมจ้องมองสิ่งมีชีวิตตัวจ้อยที่นอนขดตัวอยู่บนกองผ้าของตน อัลฟ่าหนุ่มหายใจฟืดฟาด หัวใจเต้นถี่รัวคล้ายจะทะลุออกมา คมเขี้ยวเริ่มยาวออกมาตามสัญชาติญาณดิบในกาย

สมองไม่ทันได้สั่งการแขนแกร่งก็ช้อนอุ้มโอเมก้าตัวจ้อยเข้าสู่อ้อมอกก่อนจะเดินดุ่ม ๆ ไปที่เตียงหลังโต
 
...........................
ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ
ด้วยรัก
silky silky