โซ่ดวงใจ (Love in Chains)

ความสัมพันธ์ที่หวนกลับมา เพราะสายใยที่เรียกว่าลูก แข็งแกร่งดั่งโซ่ทองคล้องรัดดวงใจ
-------------------------
“คิดถึงจังเลย ไลลาคิดถึงพ่อพ่อไหมครับ”
ชยางกูรทั้งรักทั้งคิดถึง หอมแก้มฝาดสีระเรื่อเหมือนมะเขือเทศลูกแดง ๆ
“คิดถึงชิ”
“คิดถึงยังไง”
“คิดถึงอย่างนิ”
ไลลาหอมแก้มแสดงความคิดถึง หัวใจคนเป็นพ่อแทบละลาย
“เชื่อแล้วครับ”
-------------------------
แพรชมพูบอกปัดปฏิเสธ เขาที่กำลังหึงเบา ๆ เหมือนพระเพลิงโดนลมโหมเชื้อไฟให้ลุกลาม รู้ทั้งรู้ไม่มีสิทธิ์แต่ก็ห้ามลมหึงไม่ได้!!

“ไม่มีเวลาให้ผัวเก่าบ้าง?”

แพรชมพูตกใจตาโต ไม่นึกว่าเขาที่เคยสุภาพ จะพูดจาหยาบคายใส่กันได้ถึงเพียงนี้!!

“ถ้าคุณพูดจาไม่ให้เกียรติกัน ดิฉันกลับดีกว่าค่ะ”

แพรชมพูลุกขึ้นยังไม่ทันคว้ากระเป๋ามาสะพายบ่า เธอถูกเขาดันจนหลังติดกำแพง กายหนาของเขากั้นเธอไว้ ครอบคลุมราวถูกกลืนหายทั้งตัว เธอไม่สู้ความกักขฬะโดยการใช้กำลังต่อกรต่อต้านผู้ชายที่มีแรงเหนือกว่า ได้แต่ใช้สันติวิธีเจรจาประนีประนอม

“คุ..คุณไม่ควรทำอย่างนี้นะคะ”

“ผมทำอะไร?”

“คุกคามคนอ่อนแอกว่า กักขังหน่วงเหนี่ยวอิสรภาพ”

ชยางกูรหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ แพรชมพูหัวหมอไม่น้อย!!

“อิสรภาพขึ้นอยู่กับความพอใจ!! บางคนชอบด้วยซ้ำที่ถูกกักขังหน่วงเหนี่ยว”

เธอเคยยัดเยียดอิสรภาพให้เขาโดยการขอเลิกกัน ทั้งที่เขาต้องการเป็นของเธอคนเดียว!!

“แต่ดิฉันพอใจที่จะกลับ!! ถอยออกไปค่ะคุณชยางกูร”

“แต่พี่พอใจให้แพรอยู่” เขากระซิบใกล้หูจนขนอ่อนลุกเกรียว

หัวใจเธอสั่นหวั่นไหว ยามได้ยินเขาเรียกแทนตัวเองกับเธอเหมือนก่อนเก่า ทว่ามันผ่านไปแล้วไม่อาจย้อนคืน

“คิดถึงกันบ้างไหม?” เขาก้มลงใกล้อีก ปลายจมูกโด่งสัมผัสกัน จนได้กลิ่นบรั่นดีจากลมหายใจ
-------------------------
35 บท + ตอนพิเศษ (จบในเล่ม)
อ่านแยกได้
-------------------------
ซีรี่ส์..โซ่
โซ่ดวงใจ ชยางกูร-แพรชมพู
โซ่นางร้าย อิทธิพันธ์-กันธิดา