ไขใจรักมายบอส (Key of Heart)

ผมไม่รู้ว่าความสุขราวกับตกอยู่ในห้วงรักรัดรึงกับใครคนนั้นจะฝังแน่นติดลึกอยู่ในความทรงจำขนาดนี้
ผมคิดว่าผมอาจจะตกหลุมรักคนที่ไม่เคยเห็นหน้าและจำไม่ได้แม้แต่หน้าตา
ผมพยายามปฏิเสธความรู้สึกนี้แต่ผมกลับฝันถึงเขาทุกวัน
ผมอยากรู้จังว่าเขาคือใคร
แต่ผมไม่รู้อะไรเลย...
ไม่รู้เลย...


“ที่ผมชอบที่สุดก็เพราะฟังแล้วให้ความรู้สึกเหงาดีฮะ”
ผมตอบเขาไปพลางจรดปลายนิ้วเข้าช่วงท่อนสำคัญ Clair de Lune ก่อนจะเล่าให้เขาฟังต่อ
“เวลาเหงา ไม่มีใคร ผมจะฟังเพลงนี้แล้วส่งใจไปหาใครสักคนที่เหงาเหมือนกันผ่านดวงจันทร์แล้วก็บอกเขาว่าคุณมีผมกับเพลงเป็นเพื่อนอีกคน คุณจะไม่เหงาแล้วนะ”
“งั้นขอให้คนนั้นเป็นฉันได้ไหม”
“คุณตรี!”
“ขอให้ทุกวันนับจากนี้ นายจะฟังเพลงนี้แล้วนึกถึงแค่ฉันแล้วเราค่อยเหงาไปด้วยกัน”
คุณตรีพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ส่วนผมนั้นงันไปเลย
เขาบอกรักผมแล้วแต่คำพูดประโยคนี้ยิ่งกว่าคำบอกรัก
เหมือนเราได้แชร์ความเหงาของกันและกันที่มีเฉพาะผมกับเขาเท่านั้นที่รู้...