พระรามคลั่งรัก

"เปรี่ยบเทียบดูเอาเองแล้วกันระหว่างฉันกับมันใครถึงใจกว่ากัน"เสียงข้อความที่ดังทำให้ร่างบางกดเปิดขึ้นมาอ่าน ไอรดาปล่อยให้น้ำตาหยดไหลอย่างห้ามไม่ไหว เธอปลดปล่อยมันออกมาหวังให้ความทุกข์ที่มีหายไป แต่เปล่าเลยยิ่งร้องกลับยิ่งทุกข์ สรรพนามที่เปลี่ยนไปประโยคที่เสียดแทงทำให้ใจดวงน้อยร้าวไปหมด



"ดูแลตัวเองนะคะพี่ราม กินข้าวให้ตรงเวลาอย่าทำงานหนัก ถึงช่วงหน้าหนาวใส่เสื้อแขนยาวพยายามทำตัวให้อบอุ่นเข้าไว้เดี๋ยวเลือดกำเดาไหล  ลาก่อนค่ะ"เธอส่งข้อความกลับไปยังคนพี่โดยมีน้ำตามากมายเป็นสักขีพยานว่าเธอทุกข์ทรมานใจอย่างแสนสาหัสแค่ไหน ไอรดาก็คือไอรดาขนาดเค้าทำร้ายเธอยังเป็นห่วงอย่างสุดหัวใจ



 สุดท้ายต่อให้รักแค่ไหนก็ไม่มีทางยืนเคียงข้างตามที่สัญญากันไว้ได้