ลานภุมรา

วงกตเคยรักผู้หญิงมาบ้างเหมือนกัน แต่เป็นความรักที่เขาไม่ใคร่แน่ใจว่ามันคืออะไรแน่ คืออารมณ์หลงชั่วครู่ หรืออารมณ์เปลี่ยวชั่วคราว

แต่ผู้หญิงคนนี้...ที่เขาเก็บมาจากความมืดข้างทางหลวง ได้ก่อให้เกิดความรู้สึกหลายต่อหลายอย่างขึ้นในอารมณ์ว่างของเขา
แรกทีเดียวเห็นหน้า เห็นร่าง เขารู้สึกแว่บขึ้นมาทันทีว่า ‘คนนี้แน่แล้วที่เราฝัน รูปโฉมโนมพรรณหาผิดไม่ น้องเอ๋ยรูปร่างช่างกระไร นางในกรุงศรีไม่มีเทียม’
และต่อมาเมื่อได้ประคารมกับหล่อนเขาก็เกิดทึ่ง ช่างไม่น่าเป็นไปได้ที่สาวๆ อายุ ๒๒ ปีจะมีวาทะกล้า เฉียบ ราวกับได้เดินทางทั้งบกและน้ำมาแล้วหลายต่อหลายแผ่นดิน

วงกตไม่มีโครงการจะแต่งงานกับสตรีอ่อนวัยมากเกินไป เพราะตามข้อเท็จจริงแล้วความอ่อนวัยของสตรีแสดงถึงความเบาปัญญาในหลายสถาน ทั้งการครองเรือนและการครองรัก...รวมทั้งความฉลาด ซึ่งไม่มีทางทันกันได้

แต่น่าประหลาด ที่คลีออกจะพิเศษเป็นหญิงสามัญ วัยของหล่อนเพียง ๒๒ ปี แม้จะเคยมีสามีมาแล้ว แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาคลางแคลงใจอะไรแม้แต่น้อย

สิบวันที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แม้จะสั้นแสนสั้น แต่ก็มากพอที่จะทำให้เขาได้รู้จักกับ...ความรัก!