เมื่อนักเขียนตัวร้ายเกิดใหม่มาอยู่ในนิยายดราม่าของตัวเอง

คติประจำใจยามเขียนนิยายของเขาก็คือ ชีวิตที่ปราศจากอุปสรรคย่อมไม่เรียกว่าชีวิต นิยายที่ปราศจากความเจ็บปวดย่อมไม่ใช่นิยาย แต่ตอนนี้ได้โปรดเถอะ เอาเขาออกจากนิยายดราม่าเฮงซวยนี่ซักที!

"นี่ลองคิดบ้างสิพี่ ถ้าพี่ได้ลองไปใช้ชีวิตเป็นนายเอกในนิยายของตัวเอง พี่จะทนได้เร้อ รับรองเถอะ พี่จะฆ่าตัวตายวันไม่เว้นวัน"
"เพ้อเจ้อ เรื่องแบบนั้นจะเกิดขึ้นได้ยังไง ต่อให้เกิดขึ้นมาจริงๆ แกคิดว่าฉันกลัวเหรอ...ไม่มีทาง เพราะยังไงก็ไม่เกิดขึ้นจริงหรอก ไอทฤษฎีเกิดใหม่เนี่ย"
"ก๊ะเเล้วแต่พี่ละกัน ผมน่ะยังไงก็ได้ เพราะยังไงก็ทำงานได้เงินอยู่ดี ฮี้ๆ"
"ชีวิตที่ปราศจากอุปสรรคย่อมไม่เรียกว่าชีวิต นิยายก็เหมือนกัน นิยายที่ปราศจากความเจ็บปวดย่อมไม่เรียกว่านิยาย แกลองนึกดูสิ ใครในโลกนี้มีกราฟชีวิตเป็นเส้นตรงบ้าง ทุกคนก็ต้องมีกราฟชีวิตขึ้นๆลงๆ กันทั้งนั้นแหละ"
"คร้าบ ๆ แต่นายเอกในนิยายของพี่เนี่ยกราฟชีวิตขึ้นสุด ลงสุดเป็นรถไฟเหาะเลยนะ"

นักเขียนตัวร้าย เขาถูกนักอ่านเรียกแบบนั้น แต่การเกิดใหม่ในนิยายของตัวเองนี่...กลับไปเขียนนิยายรักโรแมนติกทันมั้ยวะ!

(ซื้อผ่านเว็บจะถูกกว่าผ่านระบบ IOS นะคะ ^^)