มากกว่าเพื่อน..แต่ไม่ใช่แฟน

"ทำไมช่วงนี้นายถึงไม่ค่อยว่างเลยล่ะ"
"อย่างี่เง่าได้ไหม ก็บอกแล้วไงว่าต้องได้ช่วยงานทางบ้าน"
"แล้ววันไหนนายถึงจะว่างไปดูหนังกับเราล่ะ"
"ช่วงนี้ต้องได้ส่งงานอาจารย์ กลับบ้านก็ต้องได้ช่วยงานที่บ้านอีก ไว้ว่างค่อยไปดูกัน"
"ไปกันหรือยังคะราม"
ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ก็มีผู้หญิงอีกคนเดินมาเรียก ชายหนุ่มรีบหอบหนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะ แล้วเดินตามผู้หญิงคนนั้นออกไป
"ฉันว่าแกถอยออกมาดีกว่าไหม" ของขวัญที่นั่งอยู่อีกโต๊ะ รีบเขยิบเข้ามาหาเพื่อน
"ถอยออกมาหมายความว่ายังไง"
"ยังจะให้ฉันพูดอีกเหรอ แค่นี้ก็เห็นอยู่ตําตา"
"แต่เขาบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"
"ไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่มาสะกิดก็วิ่งตามแล้วเนี่ยนะ"
"เขาบอกว่าทำรายงานกลุ่มกันอยู่"
"แล้วแกก็เชื่อ?"
ดวงตางามที่แฝงไว้ด้วยความเศร้าได้แต่มองตามไป ถ้าสถานะของเธอชัดเจนกว่านี้ ก็คงจะแสดงอารมณ์ออกมาได้บ้าง แต่นี่..ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานะไหน จะว่าเพื่อนก็ไม่ใช่ แฟนก็ยังไม่ใช่อีก เนี่ยเหรอที่เขาเรียกว่า มากกว่าเพื่อน..แต่ไม่ใช่แฟน