ไม่อาจห้ามใจไม่ให้รัก

ดนัยกว่าจะรู้ตัวว่าหลงรักสาวน้อยที่คนเป็นพ่อรับมาเป็นลูกสาวก็เกือบจะสายเกินไปเพราะคุณพ่อของชายหนุ่มอยากให้สาวน้อยหมั้นกับญาติห่างๆของตน
"ว้ายย พี่ดนัยเข้ามาทำไมคะ" สาวน้อยในผ้าเช็ดตัวผืนสั้นร้องออกมาด้วยความตกใจ ห้องนอนเป็นเหมือนพื้นที่ส่วนตัวที่ไม่ใช่ว่าใครจะเข้ามาเมื่อไรก็ได้
"พะ พี่... พี่" ชายหนุ่มอ่ำๆอึ้งๆพูดไม่ออก เขามองเด็กสาวตรงหน้าอย่างตกตะลึง ตอนนั้นเธอยังเป็นเด็กแต่ตอนนี้เธอกลายเป็นสาวเต็มตัวแล้วจริงๆเพราะเขาเห็นเองเต็มสองตา ผิวขาวเนียนที่มีหยดน้ำเกาะดูพร่างพราว หน้าอกหน้าใจโผล่พ้นผ้าเช็ดตัวมาไม่น้อย สวยสะดุดตา เขาไม่อาจถอนสายตาได้เลยจริงๆ ใจของเขาเต้นตึกตักอย่างทีไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน มันเหมือนตอนเริ่มคบกับอรไม่มีผิด หรือว่าเขาจะ..
"พะ พี่จ้องปุณทำไมคะ ปุณอายนะ" หญิงสาวหันหลังให้เขาทันที
"พี่.."
"พี่ดนัยมีอะไรหรือเปล่าคะถึงได้มาหาปุณกลางดึกแบบนี้"
"พี่มีอะไรจะบอก" ชายหนุ่มตัดสินใจที่จะพูดมันออกไป
“พี่คิดว่าพี่ชอบปุณครับ”