เมลินดา

ใครจะไปคิดว่า... คนที่ฉันเคยช่วยชีวิตไว้ในครั้งนั้น จะกลายมาเป็น รอง ผอ. สุดเนี้ยบในโรงเรียน
---------------------------------

“ท่านรองเป็นเจ้านาย ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้นะคะ ถึงอย่างไรแล้วดิฉันก็ต้องทำงานให้อยู่ดี” จะสื่อว่าให้ผมปล่อยผ่านไป ไม่ให้สนใจเพื่อนร่วมงานที่แปลกไปงั้นหรือ
“ตอนนี้เราไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษต่อกันเหรอ” ผมจ้องคนที่นั่งข้าง ๆ เธอยังปิดปากเงียบ “หรือว่าที่ผ่านมาผมคิดไปเอง คิดว่าเราเป็นมากกว่าเพื่อนร่วมงานกัน”
“...”
“หรือครูเมล์จะปฏิเสธว่าเราไม่ได้รู้สึกพิเศษต่อกันครับ”
ผมยืดตัวไปจับใบหน้าของเธอให้หันมาสบตากัน ดวงตากลมโตนั้นไหวระริก ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น การที่เธอไม่ได้ปฏิเสธนั่นหมายความว่ายอมรับในสิ่งที่ผมพูด
“เมล์...”
“ครูเมล์สอนให้นักเรียนซื่อสัตย์อยู่เสมอ ดังนั้นครูเมล์ต้องซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองด้วยนะครับ”
“ดิฉันก็ไม่ได้โกหกความรู้สึกของตัวเองนะคะ” เธอพูดขณะที่เราจ้องตากัน ใบหน้าเริ่มแดงเปล่งทั้งที่ภายในรถอุณหภูมิต่ำ
-----------------------------

- รบกวนกดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ
- ซื้อผ่าน Web , Android , หรือช่องทางอื่น ๆ จะได้ราคาประหยัดกว่า Apple ค่ะ

ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนนะคะ :)