ตีหนึ่งสามสิบเจ็ดนาที(รวมเรื่องสั้น)

ตีหนึ่งสามสิบเจ็ดนาที(รวมเรื่องสั้น) เป็นคล้ายเรื่องสั้นแนวบ่นอย่างเดิมของผม เรื่องต่อมาก็เป็นทำนองเดียวกัน และดูจะพิเศษคือเรื่องที่สาม ชื่อ"ความเป็นจริง หมายเลข..." เป็นเรื่องสั้นที่ไม่ค่อยจะลงตัว เพราะเป็นเรื่องสั้นที่เขียนก่อนหน้านี้ อันอาจสามารถมองเห็นร่องรอยในการเขียนแต่ก่อนได้ ว่าการเขียนควรจะมีการพัฒนาต่อ ๆ มาหรือไม่ สำหรับการเป็นนักเขียน แน่นอนว่า ความล้มเหลวจากการเขียนงานเขียนหลายเรื่อง เป็นความดีอย่างหนึ่งที่มีการพัฒนาการเขียนอยู่ในตัวของมันเอง ไม่มีนักเขียนคนไหนหรอก ที่เขียนหนังสือเพียงเรื่องเดียวแล้ว คนอ่านบอกว่าเป็นงานที่ยอดเยี่ยมหรือได้รับการกล่าวขวัญ มีการมอบรางวัล เรื่องสุดท้ายสำหรับเรื่องสั้นในเล่มนี้ชื่อ "คนเลวในความเป็นจริง" เป็นเรื่องสั้นอย่างย่อหน้าเดียว ความยาวไม่เกินห้าร้อยคำ