Love for The Lonely รักของคนเหงา

นาวิน >> เหงา เพิ่งโสด
พาขวัญ >> เหงา เพิ่งโสด
เหนื่อยก็หลับ ตื่นก็กิน หื่นก็เอากัน
เรื่องเหมือนจะจบแต่ไม่จบเพราะเจอกันผิดที่ผิดเวลา
"ห้าปี... แล้วเรามาลองคบกันดูไหม"
เรื่องราวละมุนของคนสองคนที่เจอกัน จากกัน แล้วกลับมาเจอกันอีกครั้งเพื่อจะได้รู้ว่าจริงๆ แล้วพวกเขาเป็นของกันและกัน

***ตัวอย่าง***
“ต่อไปจะมีแต่ความเสียวมากขึ้นไปอีก” เขากระซิบเสียงสั่นเพราะเขาเองก็ไม่ต่างกัน ความคับแน่นภายในบวกกับการตอดรัดที่เขาไม่เคยเจอมาก่อนทำเขาเสียวจนแทบคลั่ง
“คุณจัดมาเลย”
หือ! เมื่อกี้ใครกันที่เจ็บจะเป็นจะตาย
“ทำปากดี!”
“คุณว่าดีไหมละ แค่แตะเบาๆ คุณก็เสร็จแล้ว!”
“.....”
------
“จูบเฉยๆ ไม่ทำอะไร” เขารีบพูด
พาขวัญรู้สึกเสียดายแต่เงียบไว้
“คุณต่างหากที่เห็นผมเป็นทาสกามของคุณ อยากได้ก็ยั่ว ไม่อยากได้ก็ผลักไส!”
คำพูดตัดพ้อชวนให้สงสารแต่พาขวัญหัวเราะขำ ถ้าเขารู้ว่าเธอยิ่งกว่าอ้าแขนรับละก็คงจะกระโจนเข้าใส่เธอละมั้ง
-------
“เมีย? งั้นคุณนาวินคุณลองบอกสิว่าห้าปีมานี่คุณมีเมียกี่คน ฉันขอความจริงนะ”
นาวินนิ่งงัน หายใจผิดไปหนึ่งจังหวะเล็กๆ แต่ก็ไม่รอดพ้นสายตาของพาขวัญที่สามารถตรวจจับได้
“เหอะ! มีเมียเยอะเลยล่ะซิ ถึงไม่ตอบ”
-------
“หือออ ที่รัก คุณถีบผมทำไม” นาวินร่วงลงไปนอนกองที่ปลายเตียงก้นจ้ำเบ้า มองคนที่อยู่บนเตียงด้วยสีหน้างุนงงไม่เข้าใจ
“คุณหลั่งในอีกแล้ว ใครใช้ให้คุณหลั่งใน!!”
-------
“ใครให้คุณถอดเสื้อผ้าออก!” พาขวัญพูดสั่งเสียงไม่เบา
“ห๊ะ!... ได้ๆ ผมใส่กลับเดี๋ยวนี้จ๊ะ ที่รัก”
“ใครที่รักคุณ?”
นาวินที่กำลังใส่กางเกงกลับตามคำสั่งชะงัก เงยหน้ามองเธอบนเตียง “เมีย?”
พาขวัญเลิกคิ้วสูงอย่างไม่พอใจ ก่อนเปลี่ยนสีหน้าราวกับคนที่ถืออำนาจเหนือกว่า
“นายหญิง เรียกฉันว่า... นายหญิง”

**อัพเดท** เพิ่มตอนพิเศษอีก 5,xxx คำ เรียบร้อยแล้วค่ะ