พิษภพ เล่ม 2

เฮ้อ...ชีวิต

ชาวบ้านชาวช่องพอตายแล้วโชคดีได้ไปเกิดในร่างคุณหนูโฉมงาม ได้แต่งงานกับท่านแม่ทัพหรือท่านอ๋องหนุ่มรูปหล่อผู้หยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี ชาติกำเนิดดี ใบหน้าหล่อเหลา มีเรื่องเข้าใจผิดกันบ้าง มีศึกชิงรักหักสวาทกันพอให้ชีวิตมีรสชาติ ได้ประลองปัญญาเรียกความสนใจจากสามี ไล่ตบตีอนุภรรยาพอให้ชีวิตมีสีสัน สุดท้ายก็จบอย่างแฮ๊ปปี้

เฮ้อ...!

แต่ทำไม๊ทำไม ชีวิตของนางถึงไม่เหมือนในนิยายทะลุมิติเหล่านั้น

พอลืมตาตื่นพิณแพรพบว่าตนเองมาอยู่ในร่างหญิงสาวที่กำลังจะตายด้วยการถูกวางยาพิษ ความเจ็บปวดนั้นเหลือคณา เรียกได้ว่า...อยู่มิสู้ตาย นางเข้าใจวันนี้แล้ว ถ้าสวรรค์จะให้ทรมานกันขนาดนี้ ไม่ให้ตายไปซะแต่ทีแรกเล่า

เอาเถอะ...ไหนๆ ก็จับสลากโชคดีได้เกิดใหม่แล้ว ชาตินี้นางจะยืนอยู่บนลำแข้งของตัวเองให้ได้โดยไม่ต้องง้อ...

บิดาที่เป็นถึง...ราชาของแผ่นดินแต่ใจดำอำมหิตกับธิดาคนนี้นักหนา

ไม่สนใจครอบครัวของสามีที่เป็นถึง...แม่ทัพใหญ่ที่ตั้งแง่จงเกลียดจงชังทุกลมหายใจเข้าออก

รังเกียจเดียดฉันท์จนไม่อยากเห็นหน้ารึ?

ไล่นางไปอยู่แดนกันดารรึ?

ได้ ไม่มีปัญหา!

นางจะลงหลักปักฐานให้มั่นคง สร้างอิทธิพลการค้าให้กว้างไกล

ไอ้อีคนใดที่มีส่วนในการวางยาพิษร่างนี้ นางขอสาบาน...จักตามล้างตามล่า ผลาญพล่าชีวิตพวกมัน มิให้มีความสุขแม้เพียงเศษเสี้ยว