My MED Melody | เสียงดนตรีของหัวใจ

“คุณเล่นเครื่องดนตรีอะไร”

“เชลโล่ค่ะ”

“รบกวนใส่ยาวกว่านี้ด้วยนะครับ ผมกลัวคนไข้ผมจะชอคเสียก่อน”

โอ้ มาย ก๊อดดดดดดดดดดดด

นั่นปากหรือตะไกร ทำไมกัดได้เจ็บขนาดนี้คะหมอ?! แล้วคนเล่นเชลโล่ที่ไหนเขาจะใส่กระโปรงสั้นเล่นดนตรีกันละโว้ยยยยย~

ถ้าจะเล่นกันตั้งแต่ครั้งที่เจอแบบนี้ ก็อย่าอยู่กันแบบเป็นสุขเลยเถอะค่ะ ลาก่อน //สบัดปลายผม 15 เซนแบบโฆษณาเทรซอเน่แล้วปิดประตู


4 นักศึกษาดุริยางคศาสตร์ ที่จับพลัดจับผลูได้มาทำโปรเจคดนตรีเพื่อสังคมในโรงพยาบาลชื่อดังย่านฝั่งธน ที่นี่ทำให้ ‘มาลย์ ปราณปริยา’ มือเชลโล่ของวงได้มารู้จักกับคุณหมออายุรกรรมผู้มีใบหน้าโกงอายุสุดเนี๊ยบอย่าง ‘นายแพทย์ภัทรพล ดิษายากร’ ผู้พกความเงียบ ขรึม สุขุม แต่เต็มไปด้วยความปากร้ายชนิดที่ว่าความหล่อของเขาก็ไม่ได้อยากทำให้เธอผูกมิตรด้วยสักเท่าไหร่ แต่ยิ่งหนียิ่งหลบหน้าเท่าไหร่ ไม่รู้ทำไมมันถึงได้เจอกันตลอด แต่เดี๋ยวนะ เหมือนจะคุ้นๆว่าเคยเจอหมอคนนี้ที่ไหนสักที่ แต่ทำไมคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกนะ...?

เมื่อคุณหมอสุดเนี๊ยบแสนเคร่งขรึมกับนักศึกษาสาวจากคณะดุริยางศาสตร์สุดติสท์ต้องบังเอิญมาร่วมงานกันอย่างจำใจ แต่เดี๋ยวนะ... แน่ใจหรอว่าเรื่องทั้งหมดมัน 'บังเอิญ' จริง ๆ ?!