ไม่เอาผัวหมอ

...ถ้าเขาโกหกว่าอายุ 40 แล้วทำไมหล่อนถึงเป็นคนที่ตอบถูกในคืนนั้น
“คุณ!! คุณหลอกฟันฉันเหรอ?” ก็มีอยู่อย่างเดียวที่หล่อนพอจะนึกได้
จักรดุลย์เม้มปากทำหน้าเหมือนเพิ่งทำพลาดไป จะว่าหลอกฟันก็อาจดูแรงไปหน่อย แต่เจตนาเขาในคืนนั้นก็คือได้ออกไปสนุกกับสาวสวยที่ถูกใจสักคน แต่จะสนุกกันแบบไหนนั้น...ที่จริงมันก็มีเรื่องสนุกให้ทำอยู่ไม่กี่อย่างในความคิดของผู้ชาย
“ถ้าเผื่อว่าผมจะรับผิดชอบเป็นแฟนคุณ...”
“ไม่! ฉันไม่ชอบหมอ!”
ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปทันทีก่อนที่จะโคลงศีรษะค่อยๆ ถาม “ทะ...ทำไมล่ะครับ คุณเคยมีแฟนเป็นหมอ แล้วมีประสบการณ์แย่ๆ เหรอ?”
“ฉันไม่ชอบหมอก็แล้วกัน”
“ใจร้ายจัง คุณอาจจะไม่ชอบหมอบางคน แต่จะมาเหมารวมไม่ได้นะครับ ผมไม่ได้มีเจตนาที่อยากจะมาเป็นหมอเพื่อให้ผู้หญิงรังเกียจเสียหน่อย คุณใจร้ายมาก ผมพูด...ไม่ออกเลย ผมเสียใจ” ว่าแล้วเขาก็ทำทีเป็นร้องไห้จริงจัง
ปานใจหันไปมองเขา เขาเป็นผู้ชายที่ติงต๊องที่สุดเท่าที่หล่อนเคยพบ หมายถึงในบรรดาผู้ชายฉลาดๆ ที่หล่อนรู้จักมาทั้งหมด แล้วคนเป็นหมอที่ต้องคีบลุคตลอดเวลาจนชิน จะมีโมเม้นต์การละครแบบนี้ได้ด้วยเหรอ!?
“เอ่อ... จะไม่ปลอบผมหน่อยเหรอครับ คุณพยาบาลคัพจี คุณแย่มากเลยที่ทำให้ผมร้องไห้ ไม่ขอโทษผม ผมไม่ว่า แต่ปลอบกันหน่อยก็ยังดี” เขาหยุดเบะปากหยีตาแล้วพูดปกติ ท่าทางเหมือนจะเซ็งๆ มากกว่าอย่างอื่น
พยาบาลสาวมองเขานิ่ง หล่อนได้สติก็ตรงที่เขาเรียกหล่อนว่าพยาบาลคัพจีนี่แหละ จะมีน้อยหรือมีมากแล้วทำไมต้องยกเอามาพูด แต่จะว่าไปหล่อนก็ไปว่าเขาก่อนเอง ว่าขึ้นมาแบบด้นสดเลยด้วย ปากจัดจริงๆ ...ไอ้บ้า54เนี่ยนะ
“ฉันขอโทษ” หล่อนยอมเอ่ยปากออกมาในที่สุด มีหลายเรื่องที่สำนึกผิดอยู่ในใจ แต่ไม่ได้ขยายความ
“ผมจะยกโทษให้ ถ้าคุณยอมไปกินข้าวกับผม”
“มันไม่ได้...”
“ทำไมไม่ได้ครับ อ้อ! คุณไม่ชอบหมอนี่นา...ลืมไป งั้นช่วยคิดว่าผมเป็น... อืม... เป็นพี่ รปภ. ก็ได้ ผมก็พอจะโบกรถได้อยู่ ผมเป็นมิตรนะ เซอร์วิสเก่งมาก แทบจะเป็นเจ้าหน้าที่พีอาร์ได้เลยแหละ”
“ไม่ต้องยกโทษให้ก็ได้... ฉันขอตัวก่อน ยินดีที่รู้จักนะคะ แล้วก็ขอต้อนรับคุณหมอกลับมาทำงานด้วยค่ะ”
หล่อนพูดไปพลางก็ปลดเข็มขัดนิรภัย จักรดุลย์รีบยื่นมือไปกอดเอวหล่อนไว้ทันที เพราะไม่อยากปล่อยหล่อนไปเร็วขนาดนี้