อำนาจยาเสพติด

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นในตำบลบางสน อำเภอ ปะทิว จังหวัดชุมพร เมื่อประมาณปี พ.ศ.2530 หรือเมื่อ 35 ปีที่แล้ว และนำมาเล่าเพื่อให้คนรุ่นหลังได้จดจำ สำนึกงดการกระทำ ที่จะส่งผลต่อไปในอนาคต
เรื่องของนายสุนทร(ชื่อสมมุติ) ถือเป็นตัวอย่างของคนหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งพ่อแม่มีบ้านอยู่ที่ตลาด อำเภอปะทิว จังหวัดชุมพร (เสียชีวิตตอนอายุย่าง 40 ปี) ว่า การที่เราเกิดมาเป็นคน แถมเรียนหนังสือก็เก่ง แต่ไปคบหาเพื่อนเลว มั่วสุมเสพยาเสพติด(กัญชา) ทำให้ต่อมากลายเป็นคนมีสติบกพร่อง จำตัวเองพ่อแม่ และพี่น้องไม่ได้ บ้านพ่อแม่ของตนเองมีไม่อยู่ แต่เที่ยวเดินตามถนนไปกินนอนตามบ้านคนอื่น บางคนก็จัดหาข้าวปลาอาหารให้ เพราะสงสาร แต่บางคนก็ขับไล่
เรื่องนี้จึงเขียนขึ้น เพื่อบอกเตือนคนทั่วไปว่า เราควรจะเอาใจใส่ดูแลบุตรหลานให้ดี ยิ่งในตอนนี้มีการปลดสารเสพติดกัญชา ออกจากยาเสพติดด้วยแล้ว ยิ่งน่ากลัวมาก ๆ ว่า เด็ก ๆ รุ่นใหม่อาจต้องเป็น อย่างนายสุนทร
ที่พ่อแม่เป็นคนไทยเชื้อจีน ฐานะจัดว่าร่ำรวย ตั้งร้านค้าขายอยู่ในตลาด อำเภอปะทิว แต่ลูกชายกลับเป็นเด็กติดยา เสียสติเสียอนาคต ตอนอายุ 18 ปีกว่า ๆ ไปอย่างน่าเสียดาย ทั้ง ๆ ที่นายสุนทรตอนยังเป็นเด็กชาย เป็นคนสมองดีเรียนเก่งมาก ๆ คนหนึ่ง แต่มาเสียสติตอนเริ่มเป็นหนุ่ม แล้วไม่ได้เรียนต่ออีก
ผู้เล่าเรื่องคือ นางสาวสมนึก ทรัพย์ทวี อาจารย์ ๓ ระดับ ๘ ครูในพื้นที่ เล่าให้ข้าพเจ้าบันทึก ประกอบคำและวาดภาพ เพื่อทำเป็น “หนังสือส่งเสริมการอ่านด้านคุณธรรม” ในระดับประถม/มัธยมศึกษาทั่วไป จะได้จดจำเป็นข้อเตือนใจ ว่าการที่พ่อแม่หรือผู้ปกครอง ปล่อยปละละเลย ไม่สอดส่องดูแลพฤติกรรมของลูกหลาน สุดท้ายก็สิ้นทางแก้และเสียลูกไป อย่างน่าเสียดาย

นายไพบูลย์ พันธ์เมือง
ผู้บันทึกและวาดภาพ
22 กรกฎาคม 2565