My Hundred Years : ตามรักเหนือกาล

ข้าใช้ชีวิตมาร่วม 100 ปี ไม่แก่ไม่ตาย นับตั้งแต่วันที่ได้เจอเจ้า ข้าไม่อาจฝากฝังใจกับหญิงอื่นใดนอกจากเจ้า และวันที่เจ้าได้จากข้าไป ข้ากลับอยากตายตามเจ้าไปแต่มิอาจทำได้ ข้ารอ...จนวันที่ได้พบเจ้าอีกครา
/////////////////////////////////////////////////////////////
"เตี่ย เหตุใดตลาดถึงเงียบเช่นนี้ หรือว่าพวกฝาหรั่งบุกตลาดหรือเจ้าคะ" ซือหลิวหรือชาวบ้านเรียกเธอว่าแม่ทับทิมเอ่ยกับผู้เป็นบิดาเมื่อทั้งสองกำลังเดินกลับร้านขายยาของตน

กงลี่ผู้เป็นบิดามองสอดส่องรอบกายทันใดนั้นสายตาเฉียบคมหรี่เล็กเมื่อสังเกตเห็นเงาดำตะคุ่มใหญ่ยักษ์ใต้แคร่ไม้ที่ร้านขายเนื้อฝั่งตรงข้ามร้านขายยาของเขา ชายชรารีบดึงมือบุตรสาวให้หลบเข้าหลังร้านและแอบเฝ้ามองร่างใหญ่ยักษ์ที่แววตาเป็นประกายคล้ายสัตว์ป่า

ร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยเลือดชุ่มโชกมองเด็กชายผมจุกที่แอบอยู่ข้างแคร่ใกล้ตนอย่างตัวสั่นเทา เด็กน้อยจวนเจียนจะร้องไห้เต็มที ร่างสูงจึงยื่นห่อกระดาษที่ถูกเปิดไว้เผยให้เห็นแท่งสีน้ำตาลเข้มให้เด็กชาย เมื่อร่างสูงใหญ่ราวยักษ์ปักหลั่นเขาค่อยๆ เข้าใกล้เด็กชายผมจุก เสียงร้องไห้แผดดังกึกก้องของเด็กชายก็ดังลั่น เขาจึงยกนิ้วเรียวยาวของตนแนบริมฝีปากสีซีด

"ชู่ว ข้าไม่ได้ทำอันใดเจ้า เพียงแค่จะให้ช็อกโกแลตเจ้าเท่านั้น เจ้าเข้าใจข้าหรือไม่" ภาษาวิลาสผิดแผกจากชาวสยามเอ่ยบอกเด็กชาย

แม่ทับทิมเมื่อเห็นและได้ยินสิ่งที่ชายร่างใหญ่พูด เธอถึงกับตาโตและบอกกับบิดาอย่างตื่นเต้น

"เตี่ย นั่นภาษาของชาวฝาหรั่ง ข้าเข้าใจที่ชายผู้นั้นพูด เขาไม่ได้ทำร้ายเด็ก"

กงลี่แม้จะไม่เข้าใจภาษาชาววิลาสแต่เขาก็มองออกว่าสิ่งที่ชายผู้นั้นถือคือสิ่งใด เขาทำการข้าขายมานาน เดินทางทั่วทิศกว่าจะมาหยุดอยู่ที่สยามประเทศแห่งนี้ จึงพอรู้มาบ้างว่ามันคือของกินของชาววิลาส

"เขาบาดเจ็บ ข้าอยากช่วยเขา" โสตประสาตสัมผัสว่องไว ทั้งกลิ่น และการได้ยินชัดเจนของชายหนุ่มทำให้รับรู้ว่ามีผู้อื่น และอีกไม่นานเสียงร้องของเด็กชายผอมแห้งคนนี้กำลังจะนำมาซึ่งทหารสยามมากมายที่มาจับเขา

สายตาคมแวววาวมองหญิงสาวผมเปียในชุดชาวจีน ผิวขาวราวน้ำนมแต่ดวงหน้าคมเหมือนชาวสยามที่แอบในร้านขายยาอย่างรวดเร็วและถอนสายตาทันที เพียงเสี้ยววินาทีเขาก็จดจำรายละเอียดสลักลึกในความทรงจำ เขาฟังภาษาของสยามออกและรับรู้ว่าเสียงหวานนั่นกำลังทำให้หัวใจที่คล้ายไร้ชีวิตของเขากลับมาเต้นแรงอีกครั้ง
--------------------ฟิลลิป & แม่ทัพทิม ------------------------

ร่างสูงในความมืดมิดจ้องมองผู้มาใหม่อย่างไม่วางตา กลิ่นกายหอมหวาน เสียงหัวใจเต้นตุบๆ เลือดสดๆ สูบฉีดพลุ่งพล่านทั่วร่างทำให้มาร์คัสกระหายในลำคอแม้ว่าเขาจะกินมาอิ่มแต่ทำไมถึงกระหายคล้ายต้องตบท้ายด้วยของหวาน แม้ว่าสิ่งแรกที่คิดคือกระหาย แต่ตอนนี้เขามีสิ่งที่สำคัญมากกว่านั้น

หญิงสาวในชุดเสื้อคอจีนแขนยาวสีขาวปักลายดอกเหมยงดงามกับกางเกงขายาวทรงกระบอกสีกรมท่า ผมยาวทั้งถูกถักเปียตะขาบเปียเดียวยาวถึงสะโพก ดวงตากลมโตแต่ชั้นตากลับมีสองชั้นข้างหนึ่งและชั้นเดียวอีกข้างทำให้รู้ว่าเธอมีเชื้อผสม หน้าผากนูนสวย จมูกเล็กเชิดรั้น ริมฝีปากอวบอิ่ม คางบุ๋มเล็กน้อย มีโหนกแก้มสวยรับกับกรอบหน้าเรียว ผิวขาวเหลืองนวลเนียน ความสูงราว 160 เซนติเมตรทำให้หญิงสาวตัวเล็กแค่หน้าอกของชายหนุ่มราวกับเด็กน้อยทว่ากลิ่นกายสาวทำให้เขารู้ว่าเธออยู่ในวัยเจริญพันธุ์เต็มที่แล้ว

ร่างเล็กเดินเข้ามาใกล้และคลำทางอย่างยากลำบาก ยามที่ร่างหอมหวานเฉียดใบหน้าของเขาไปเพียงนิดกลิ่นกายจากหญิงสาวทำให้ร่างสูงสูดดมอย่างเคลิบเคลิ้มและน้ำลายสอ

แม่มะลิเดินไปจุดตะเกียงและหันกลับมามองทั่วร้าน แต่สิ่งที่หญิงสาวพบกลับไม่ใช่มารดาแต่เป็นชายหนุ่มร่างสูงที่แววตาสีแดงดุจเลือดกำลังแยกเขี้ยวยาวคล้ายปีศาจอยู่ที่ด้านหลังของเธอ

หญิงสาวตัวสั่นและกรีดร้องจนสุดเสียงแต่เสียงของเธอก็ไม่อาจหลุดลอดได้เพราะมือใหญ่ปิดปากปิดจมูกเธอไว้แน่นจนร่างเล็กแทบหายใจไม่ออกและคล้ายคนขาดอากาศหายใจ

“รักษาข้า ถ้าเจ้าไม่ทำ ข้าจะกินเจ้าจนมิอาจเหลือร่างไว้ได้กลบฝัง”

-----------มาร์คัส&แม่มะลิ-----------
*****ซื้อผ่านทางเว็ปไซต์และแอนดรอย Android ราคาถูกกว่า Apple (ios)*****
*****อ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ*****