@MY Homestay ปล่อยหัวใจไปกับรัก

เมื่อสายลมแห่งความรักพัดพาเขาเข้ามาในชีวิตเธอ
นักแสดงหนุ่มใหญ่ที่รักและหวงความเป็นส่วนตัวมากได้พบกับหญิงสาวที่ถูกตอกไว้กับคานแน่นเสียจนดิ้นไม่หลุดเจ้าของโฮมสเตย์เล็กๆ ที่เขาเข้าพัก
เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายชอบความเป็นส่วนตัว ไม่ชอบความวุ่นวายจึงพยายามเก็บความดีใจเอาไว้อยู่ในอก ในฐานะแฟนคลับที่ดีเธอจะต้องเก็บความกรี๊ดเอาไว้ในใจ แต่ก็ดูแลเขาแบบเต็มที่ และพยายามหยอดทีละนิดไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัว
เพราะความสดใส และจริงใจของเธอทำให้เขาพอใจและสบายใจเมื่อได้อยู่ใกล้ ยิ่งรู้จักกันมากเท่าไหร่ยิ่งถูกใจมากเท่านั้น แต่ความแตกต่างที่มีมากมาย และหนทางข้างหน้าก็ยังไกลจึงต้องใช้หัวใจเพื่อพิสูจน์กันและกัน

“ส่วนเรื่องที่คุณอยากรู้ความเป็นไปได้ที่เราสองคนจะคบหากัน บอกตรงๆว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมคิดมาก และคิดนานที่สุด แน่อนว่าเราเข้ากันได้ดี แต่วีถีชีวิตของราสองคนค่อนข้างจะแตกต่างกัน ระยะทางที่ขั้นระหว่างเราสองคนมันไกล เรื่องพวกนี้ย่อมส่งผลกับความรู้สึกของเราสองคน แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดและสิ่งที่ทำให้คิดนานที่สุด คือ คุณรู้ไหมว่าคนที่ห่างหายไปจากความรักมานานร่วมยี่สิบกว่าปีแบบผม การที่จะเปิดใจและยอมรับใครสักคนเข้ามาในชีวิตอีกครั้งมันไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งเราชอบคนๆนั้นมากเท่าไหร่ยิ่งยากมากเท่านั้น เพราะมันมีความกลัวเข้ามาแทรกด้วย กลัวรักทางไกลจะไม่รอด กลัวอกหัก กลัวถูกทิ้ง กลัวคามผิดหวัง กลัวไปหมด” จินห่าวอู่สารภาพเสียงเครียด ความกลัวกับความกล้ากำลังตีกันอยู่ในตัวเขา ใบบุญขยับเข้ามาใกล้เขามากขึ้น และเอื้อมไปจับมือของเขาช้าๆ
“ตอนนี้ยังกลัวอยู่ไหมคะ”
“กลัวสิ แต่ถึงจะรู้สึกกลัวมากแค่ไหน แต่ความอยากเห็นหน้าคุณมันมีมากกว่าความกลัว ความอยากลองก็มีมากด้วยผมคิดว่าระหว่างเรามันน่าจะไปได้ด้วยดี” ใบบุญยิ้มบางๆ
“อย่าว่าแต่คุณกลัวเลยค่ะ ฉันเองก็กลัว แต่ฉันมีความเชื่อย่างหนึ่งว่าหากเรารักกันจริงเราจะผ่านความกลัวพวกนี้ได้” เธอพูดพร้อมทั้งบีบมือเขาเบาๆ
“คุณจะคบกับผมได้ไหมบุ๋น” จินห่าวอู่รวบรวมความกล้าและพูดออกมาช้าๆ แต่ทว่ามั่นคง คำพูดของเขาทำเอาน้ำตาเธอไหล ไม่เคยรู้สึกดีใจหรือตื้นตันใจมากขนาดนี้มาก่อน
“ฉันตอบตกลงตั้งแต่คุณยังไม่ขอแล้วค่ะ”