SET ก่อรัก

หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 2 เรื่อง คือ

#สร้างรัก
เพราะความเข้าใจผิดทำให้ ‘ชวกร’ ตั้งแง่และมีอคติกับ 'ปัถยา' และเขาก็คิดว่าการที่ไม่มีเธอมาคอยป้วนเปี้ยนให้ขวางหูขวางตา มันจะทำให้เขาทำงานอย่างมีความสุข แต่พอเอาเข้าจริง กลับเป็นเขาเองที่ยื่นมือเข้าไปช่วย เพื่อให้เธอได้ทำงานต่อไป
.
“ทำไมไม่ตอบ ว. และไม่รับโทรศัพท์คะนายช่าง”

ปัถยาถามขึ้นอย่างฉุนๆ เมื่อรู้ว่าเขาจงใจที่จะไม่ตอบ ขณะที่เธอเดินไปหาเขา เธอกดโทร.หาเขาไปด้วย สลับกับเรียกเขาผ่านทางวิทยุสื่อสาร และสิ่งที่เธอเห็นอยู่ตรงหน้าคือเขายืนจ้องโทรศัพท์ที่เป็นสายจากเธอนิ่ง ไม่มีทีท่าว่าจะรับสายเลย ไหนจะเสียงวิทยุสื่อสารที่ดังเป็นระยะๆ นั่นอีก

“ถ้าผมตอบผมก็ไม่ได้เจอคุณสักทีน่ะสิ ทำไมคุณต้องคอยหลบหน้าหลบตาผมด้วย หรือว่าคุณยังไม่หายโกรธผมสำหรับเรื่องวันนั้น”

ชวกรถามอย่างไม่เข้าใจในการกระทำของหญิงสาว ในเมื่อเขาก็ขอโทษและรับปากไปแล้วว่าจะให้ความร่วมมือเรื่องความปลอดภัย แล้วทำไมเธอยังทำเหมือนโกรธเขาอยู่ ทั้งยังตั้งใจหลบเลี่ยงที่จะเจอเขา ซึ่งมันทำให้เขาหงุดหงิดใจอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาเคยคิดว่าการที่ไม่มีอีกฝ่ายมาคอยป้วนเปี้ยนให้ขวางหูขวางตามันจะทำให้เขาสบายอกสบายใจและทำงานอย่างมีความสุข

แต่พอเอาเข้าจริงทุกอย่างมันกลับไม่เป็นไปอย่างที่คิด นานวันเข้าเขายิ่งรู้สึกหงุดหงิดและหงุดหงิดขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัวเมื่อเห็นเธอคุยหัวเราะเล่นกับคนอื่นๆ อย่างสนุกสนาน แต่พอเขาย่างกรายเข้าไปใกล้เธอกลับปิดปากเงียบเป็นเป่าสากและขอตัวออกจากวงสนทนาไปทันที เธอทำราวกับเขาเป็นตัวเชื้อโรคอย่างไรอย่างนั้น

จนผ่านมาเป็นอาทิตย์เขาก็ยังไม่มีโอกาสได้คุยเรื่องสำคัญกับเธอเลย ด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องใช้วิธีนี้เพื่อให้ได้เจอและพูดคุยกับเธอ ซึ่งดูแล้วมันน่าจะเป็นวิธีที่ทำให้อีกฝ่ายกรุ่นโกรธไม่น้อย ถึงได้พูดจากับเขาด้วยน้ำเสียงที่ห้วนกว่าทุกครั้งที่เขาเคยได้ยิน

“คุณคิดว่าเรื่องที่คุณทำไว้กับฉันมันน่าโกรธไหมล่ะคะ ฉันจะโดนไล่ออกวันไหนยังไม่รู้เลย เกิดวันไหนฉันเสนอหน้าไปให้คุณเห็นแล้วคุณเกิดหมั่นไส้ฉันขึ้นมา และคุณทำอย่างวันนั้นอีก ฉันก็ซวยไปสิ” ปัถยาระเบิดอารมณ์ออกมาเสียงดังลั่นอย่างเหลืออด

“ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าฉันไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจตอนไหน คุณถึงได้ทำเหมือนโกรธเกลียดฉันมาเป็นชาติแบบนี้”

“ผมเคยพูดเหรอว่าผมเกลียดคุณ” ชวกรตกใจไม่น้อยกลับอารมณ์อีกด้านหนึ่งของเซฟตีสาว ซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ปกติเธอจะพูดจาอ่อนหวานกับทุกคน ไม่เว้นแม้กระทั่งเขาที่แสดงออกกรายๆ ว่าไม่ค่อยชอบหน้าเธอ แต่เธอก็ยังพูดคุยด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะน่าฟัง ไม่เคยเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธแบบครั้งนี้

“คุณไม่พูดแต่การกระทำคุณมันฟ้อง เจอหน้าฉันทีไรคุณชอบทำหน้าเสียอารมณ์ เวลาฉันบอกฉันเตือนอะไรคุณก็ชักสีหน้าไม่พอใจใส่ฉันตลอด ฉันพูดด้วยดีๆ คุณก็ตอบแบบกระโชกโฮกฮากทุกครั้งไป แบบนี้จะให้ฉันคิดว่าคุณพิศวาสฉันเหรอคะ ถามจริงคุณมีปัญหาอะไรกับฉันนักหนา ถ้ามีปัญหาอะไรก็พูดออกมาเลย จะได้เคลียร์กันให้จบในวันนี้ จะได้ไม่ต้องค้างคาใจกันอีกต่อไป”

ปัถยาถามสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจออกมาเสียงดัง เมื่อไม่สามารถทนกักเก็บความสงสัยนี้ไว้ในใจได้อีกต่อไป วันนี้เป็นไงเป็นกัน แม้ต้องแตกหักกันเธอก็ยอมถ้ามันทำให้รู้ถึงสาเหตุที่เขาไม่ชอบใจเธอ

----------

#ปลูกรักปักใจ
"คนหนึ่ง" ไม่อยากเจ็บเพราะความรัก จึงเลือกปกป้องหัวใจตัวเองโดยไม่ยอมเปิดใจรับใครเข้ามา ส่วน "อีกคน" ไม่อยากให้มีปัญหาแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง จึงเลือกที่จะเลี้ยงลูกเองเพียงลำพัง...แต่แล้วโชคชะตาก็นำพาคนทั้งสองคนให้มารู้จักกัน และกำแพงที่ทั้งสองเคยตั้งไว้ก็ค่อยๆสั่นคลอนลง สุดท้ายพวกเขาจะเลือกอะไร ระหว่าง "ทำตามความตั้งใจเดิม" กับ "ทำตามเสียงหัวใจเรียกร้อง"
.
“คุณพ่อขาหนูอยากมีน้องสาวค่ะ” เด็กหญิงกิ่งกาญจน์โพล่งขึ้นหลังสาธยายเรื่องของแม่ตองจบ ส่งผลให้ผู้เป็นพ่อเหยียบเบรกหัวแทบหัวคะมำเมื่อได้ยินความประสงค์ของลูกสาว

“ทำไมอยู่ๆ หนูถึงอยากมีน้องล่ะคะ”

“เห็นตรัยมีน้องสาวแล้วหนูอยากมีบ้างค่ะ เวลาอยู่บ้านหนูจะได้มีเพื่อนเล่นด้วย คุณพ่อมีน้องสาวให้หนูสักคนนะคะ” เด็กหญิงหันไปมองหน้าบิดาอย่างมีความหวัง ด้านผู้เป็นพ่อถึงกับคิดหนัก ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ลูกสาวเข้าใจ

“หนูจะมีน้องได้หนูก็ต้องมีคุณแม่ก่อนนะคะ”

“แม่ตองไงคะ แม่ของน้องกิ่ง” ลูกสาวตอบกลับทันควัน

“เอ่อ ไม่ใช่แม่แบบนั้นน่ะสิ พ่อจะอธิบายยังไงดีล่ะ” กรวีร์จนปัญญาที่จะอธิบายให้ลูกสาวตัวน้อยเข้าใจ หากลูกสาวเขาโตกว่านี้อีกสักหน่อยคงจะเข้าใจอะไรได้ง่ายกว่านี้

“พ่อกับแม่ตองของหนูต้องแต่งงานกันก่อนค่ะ ถึงจะมีน้องให้หนูได้”

“งั้นคุณพ่อก็รีบแต่งงานกับแม่ตองสิคะ จะได้มีน้องสาวให้น้องกิ่งไวๆ” คนเป็นพ่อแทบกุมขมับกับความไร้เดียงสาของลูกสาว

“มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นน่ะสิลูก ขืนพ่อทำแบบนั้นพ่อน้องตรัยได้ฆ่าพ่อทิ้งแน่”

แม้หนูน้อยจะยังไม่ค่อยเข้าใจที่คุณพ่ออธิบายสักเท่าไร แต่ก็ไม่ลืมที่จะย้ำความประสงค์ของตนอีกรอบ

“หนูอยากมีน้องสาวจริงๆ นะคะคุณพ่อ” ว่าพลางมองหน้าพ่อตาแป๋ว

“ถึงโรงเรียนแล้ว เรารีบไปหาแม่ตองของหนูกันดีกว่า” กรวีร์ตัดบท เมื่อขับรถมาถึงหน้าโรงเรียนของลูกสาวพอดี เขาจอดรถชิดทางเท้าก่อนลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูอีกฝั่งและอุ้มลูกสาวตัวน้อยลงจากรถ