แม่ทองพันชั่ง

***ใครบัญญัติว่าพระเอกต้องเป็นคนดี ในเมื่อผู้หญิงส่วนมากหลงรักคนเลวทั้งนั้น สำหรับเขาก็แค่จะร้ายให้เธอรัก (พ่อรวย รูปหล่อ แถมยังสารเลวใครไม่รักก็ให้มันรู้ไป)****


เขาไม่เคยมีความแค้นใดกับเธอ เพียงแค่รักและไม่อยากเสียเธอให้ใคร จึงตัดสินใจข่มเหงรังแกหวังรวบหัวรวบหางให้จบๆ จากนั้นก็ร้ายใส่จนเธอเกลียดเข้ากระดูกดำ หวังว่าสักวันเธอจะหลงรักคนร้ายๆแบบในละครวิทยุ
................

“คุณเล็ก!ปล่อย เดี๋ยวยายก็ลงมาเห็นหรอก แค่ที่ทำวันนี้ยังไม่พอใจอีกหรือไง” ดวงตากลมโตมีแววเกรี้ยวกราดระคนหวาดระแวง
“ก็อยากให้เมีย บอกพี่ว่านอนหลับฝันดี”
นรธิปลอยหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาว ตอนนี้รู้แค่เพียงว่าถ้าอยากได้อะไรอีกฝ่ายก็ต้องตามใจ ไม่อย่างนั้นมันจะมีอาการคันปากยิบๆ
“เฮ้อ!นอนหลับฝันดีค่ะ” สุดท้ายก็ต้องยอม ไม่รู้เมื่อไหร่เธอจะหลุดพ้นจากวิบากกรรมในครั้งนี้ ต้องไปแก้กรรมที่ไหน อาจารย์ไหนที่ว่าดี หมอไหนที่ว่าเด็ดใครรู้ช่วยบอกที
“อือ......ไม่ใช่พูดอย่างนั้น ต้องพูดว่า ผัวจ๋า คืนนี้นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ ไหนลองพูดใหม่ซิ”
รอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ส่งให้ไม่ขาด ทว่าทองพันชั่งเกลียดชังรอยยิ้มนั้นจนอยากจะเอาไม้หน้าสามฟาดปาก
“ผัวจ๋า! คืนนี้หลับฝันดีนะจ๊ะ”
ตีลังกาฟังยังรู้ว่ากัดฟันพูดแต่นรธิปไม่ถือสา ขอแค่ได้ยินอย่างที่อยากได้ยินแค่นี้พอแล้ว
“นอนหลับฝันดีเหมือนกันนะจ๊ะเมียจ๋า อย่าลืมฝันถึงผัวด้วยนะ อ๊าอ๊าอ๊า ซู๊ด..... ”
ทำหน้าดัดเสียงเป็นผีชีกอท้ายป่าช้าที่ไม่เคยมีญาติทำบุญไปให้ คงหิวโหยและอดอยากจนเป็นบ้า