วิหคร่ำไห้

มีคำกล่าวว่ามนุษย์ทุกคนจะมีด้ายแดงเส้นบาง ๆ ที่นิ้วก้อย หากพบกันในเวลาที่เหมาะสมด้ายแดงเส้นนั้นจะถูกขมวดเป็นปมเพื่อให้ด้ายสั้นลง กระทั่งได้ครองคู่กัน

แต่ถ้าหากปมที่มากมายเหล่านั้นถูกคลายออกไปแล้ว เส้นด้ายที่ร่วงหล่นลงบนพื้นนั้นจะพันกันจนยุ่งเหยิงเพียงใด

คงไม่ต่างอะไรไปจากนกที่ต้องพายุ แล้วถูกพัดพาไปกับแรงลมที่รังแต่จะผลักให้มันออกจากท้องฟ้าที่มันรู้จักเป็นอย่างดีไปโดยไม่อาจต้านทานได้ เพราะครั้งนั้น แม้มันจะเคยชำนาญในการบินบนท้องฟ้าเช่นใด ก็ไม่อาจห้ามให้หยาดน้ำตานั้นร่วงหล่นลงมาได้