รักนำใจ

เมื่อความทรงจำแต่ครั้งวัยเด็กกลับมาปรากฏตัวต่อหน้า ทำให้ดาวเหนือมีความสุขเป็นอย่างมาก แต่ถ้าความฝันไม่สามารถเป็นความจริงได้ เธอจึงต้องตัดสินใจเลือกด้วยหัวใจตนเองอีกครั้ง

************************************************************

“พี่นึกกลัวอยู่นะ ว่าเหนืออาจจะโกรธสองแล้วพานจะไม่คุยกับพี่ไปด้วย” เข็มทิศกลัวใจอยู่ว่าดาวเหนือจะเป็นเหมือนตอนที่ยังเป็นเด็ก ถ้าเธอโกรธหรืองอนพวกเขาคนใดคนหนึ่ง อีกคนก็จะได้รับความโกรธหรืองอนใส่ตามไปด้วยเช่นกัน

“ไม่หรอกค่ะ พี่หนึ่งกับพี่สองคือคนละคนกัน เหนือโตพอที่จะแยกแยะเรื่องแบบนี้ได้แล้วนะคะ พี่หนึ่งอย่าใส่ใจกับเรื่องนี้เลยค่ะ”

“ไม่ใส่ใจไม่ได้หรอก ไม่ว่าจะเป็นเมื่อก่อนหรือตอนนี้ เหนือก็คือคนสำคัญของพี่เหมือนเดิม พี่ไม่อยากให้เหนือรู้สึกไม่ดีนะครับ”

“พี่หนึ่ง....” ดาวเหนืออยากจะลองเถียงกลับไปว่าไม่จริงหรอก แต่ทว่าสายตาที่ส่งกลับมาจากร่างสูงหลังจากจบประโยคนั้นของเขาก็ทำให้เธออดรู้สึกหวั่นไหวไม่ได้ เพราะหญิงสาวรู้ดีว่าเข็มทิศนั้นเป็นคนที่ซื่อตรงกับความรู้สึกของตนเองมาก ตอนนี้ดาวเหนือตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้รู้สึกดีกับคำว่าคนสำคัญของเขามากนัก

เข็มทิศมองหน้าดาวเหนือที่หญิงสาวออกอาการอึ้งอย่างเห็นได้ชัด หญิงสาวไม่ได้ตอบกลับอะไรออกมา แต่รอยปื้นแดงที่ระบายบนใบหน้านวลของดาวเหนือนั้นก็ทำให้เขาคิดว่า วันนี้คงถึงเวลาที่ต้องพูดอะไรบางอย่างออกไปได้แล้วจริงๆ เสียที

“พี่จะทำให้เห็นว่าเหนือสำคัญกับพี่มากแค่ไหน”