อวิ๋นเจียว ยอดเชฟยืนหนึ่ง! (เล่ม 1)

อวิ๋นเจียว ยอดเชฟยืนหนึ่ง! ค้าขายปลูกผักได้ ทำอาหารอบขนมเป็น!

อวิ๋นเจียวที่ย้อนเวลาทะลุมิติมาแบบงงๆ ฝันอยากจะใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ ปลูกผักเพาะเห็ด ทำอาหาร อบขนมไปตามประสา ใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสุขสบายสุขสงบเรียบง่ายแล้วแก่ตาย แต่นางบังเอิญเก็บตกสัตว์อสูรขนสีเงินกับดาวมรณะเย็นชา ไร้ใจที่สังหารคนได้ตาไม่กะพริบได้!
+++
“คะ…คุณชาย ท่านคงไม่ได้คิดจะใช้กำลังข่มเหงรังแกบังคับข้าให้เป็นอนุหรือสาวใช้อุ่นเตียงให้หรอกนะ”
โอวหยางหย่งเล่อกวาดสายตามองผักกาดเน่า ถั่วงอกน้อยเหี่ยวแห้งไม่ทันโตตรงหน้าด้วยสายตาดูแคลนแล้วแค่นเสียงฮึอย่างเย็นชา
“ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาเสียบ้าง ต่อให้ถั่วงอกน้อยเหี่ยวแห้งเช่นเจ้าอยากจะทำมิดีมิร้ายคุณชายเช่นข้า ใช่จะทำได้ง่ายๆ มีแค่หมูอัปลักษณ์โง่เง่าที่จะกินผักกาดเน่าเช่นเจ้า”
+++
“บุญคุณช่วยชีวิตนางเลยบีบบังคับให้ท่านใช้ร่างกายตอบแทน แต่งนางเข้าบ้านหรือ”
แววกังวลและตื่นตระหนกปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาครู่หนึ่งก่อนจะเลือนหายไป
“หาใช่ไม่”
“อ้อ! เป็นท่านเองที่ซาบซึ้งใจเลยแล่นเอาตัวไปตอบแทนบุญคุณนาง เหอะๆ บุรุษสามวันจากนารีเป็นอื่น” อวิ๋นเจียวก้มหน้าพูดกับพุงน้อยๆ “เปาเป้ย เจ้าก้อนแป้งซาลาเปาน้อย ท่านแม่จะไม่ทนจะพาเจ้าออกไปหาท่านพ่อคนใหม่ดีหรือไม่”
เปาเป้ย เจ้าก้อนแป้งซาลาเปาน้อย เด็กหรือ? เขากำลังจะมีลูกใช่หรือไม่?
“เจียวเจียว เจ้าหมายความว่าอย่างไร ท่านพ่อคนใหม่คือผู้ใด อวิ๋นหนานใช่หรือไม่” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหึงหวง
“ใช่ เขาจิตใจดีและเป็นสุภาพบุรุษ” พูดยั่วยุให้เขาหึงหวงอารมณ์เสีย
เหอะๆ อยู่เฉยๆ เหมือนคนไร้ค่า แหย่ให้หึงหวงเล่นดีกว่า ‘สนุกดี’
“อ้อ! ชอบมัน” กัดฟันพูด
“ใช่ บุรุษคนใดก็ดีกว่าท่านทั้งนั้น!” ถ้านางไม่มีความสุข เขาก็อย่าหวังจะได้อยู่ดีมีสุข

#โหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อนะคะ