Warning #อย่าเอาใจลงไปเล่น

**ต้องแต้มบุญดีมากขนาดไหน ถึงได้เจ้าของบริษัทฟิตเนส มาเป็นเทรนเนอร์ส่วนตัวได้**
+++++++

“ กลับมารับงานเหรอมึง”

“ เรื่องของกู!!!”

“ แต่ที่กูเห็นตอนเดินตามกันเข้าคอนโดอ่ะวะ ยังไง….น้องเขาท้องเหรอ” อีกคนหนึ่งถาม

“ ……. ” ไม่ได้คำตอบจากพชรหรอก นอกจากอาการไม่สบอารมณ์กะทันหัน

“ มึงก็เกินไป ไม่ให้เกียรติผู้หญิงเลย งานของมันเป็นงานเกี่ยวกับการปั้นหุ่น ไม่เห็นแปลกที่ถ้ามันยอมรับว่านั่นเป็นลูกค้า แสดงว่า…ก็ลูกค้าไง คนหุ่นดีจะมาหามันได้ไง ” เสียงเพื่อนคนหนึ่งตอบ

“ เออ จริง…ขอโทษคร้าบบบบ แต่ก็…ดูสนิทสนมว่ะ เหมือนไม่ใช่ลูกค้า ” คือยังไม่ยอมหยุดแซะ

“ มองอย่างไงวะ คนเรามันต้องมีจรรยาบรรณ เวลาทำงานมันก็ต้องทุ่มเท ไม่เข้าใจก็อย่าเดาสุ่ม อีกอย่าง…เห็นแบบนี้ก็เลือกนะครับ ไม่ต้องมาเตือนผม!!!!ผมรู้ว่า ใครบ้างที่จะทำให้ผมหวั่นไหวแต่...ไม่ใช่น้องแก้มฟูคนนั้นหรอก... ” พชรบอกปัด... ถึงอย่างนั้น สายตาเขาก็ยังมองไปจุดที่สาวร่างอวบนั่งอยู่ดี

“ เอออ เรื่องของมึง แต่อย่าลืมว่า ถ้ามึงแน่จริง มีฝีมือไม่ตกเลย น้องเขาน่าจะลดหุ่นกลายเป็นสาวหุ่นดีได้ มึงเองก็รู้อยู่แก่ใจไม่ใช่เหรอ”

“ แล้ววววว ???? ”

“ ต้องทำงานกับเขากี่วันละ อย่าเผลอ ‘เอาใจลงไปเล่น’ ก็แล้วกัน เพราะเวลาหมดโปรโมชั่นจะได้ไม่เกิดปัญหา เพราะดูน้องเขาเด็กนะ ต่อให้มึงไม่เอา แต่น้องนั่นล่ะ มึงอย่าลืมนะว่าหน้าตามึงก็ไม่ได้เชี้ยอะไร มึงปรามน้องนั่นให้ดีเหอะ ” เสียงหนึ่งเตือนมา เพราะเรื่องแบบนี้ไม่เข้าใครออกใคร

“ เรื่องนี้กูรู้ กูระวังตัวอยู่ แต่น้องเขาก็ใสซื่อมาก ไม่มีท่าทีอะไรกับกูเลย มึงอย่าเอามาตรฐานของผู้หญิงที่มึงรู้จักมาวัดดิวะ เพราะคนแต่ละคนไม่เหมือนกัน ส่วนกู สเปกกูคืองาน กูบ้างานพวกมึงก็รู้ ผู้หญิงหน้าไหน ก็มาพรากงานออกจากกูไปไม่ได้หรอก ”

“ พวกกูก็แค่เตือน ”

พชรนั่งมองดูผลงานของเขาท่ามกลางเหล่าเพื่อนของเธอ ทั้งวัน…เขาไม่กล้ามองแบบจงใจเหมือนเวลานี้ เขาพบความเป็นธรรมชาติ ความสดใส ความเข้ากันของพวกสาวๆ ยัยแก้มฟูของเขาเป็นคนยิ้มหวาน ยิ้มสวย เห็นรูปร่างกลมๆแบบนั้น ยามเต้นออก step ดูพลิ้วไหว มีเสน่ห์ ทำให้เขาเผลอยกยิ้มบ่อยๆ อย่างเอ็นดู

“ทรงนี้ …หมดโปรฯ มีหอนแน่ ” เสียงเพื่อนนินทาอย่างจงใจ

“ ใครหอน?? ”

นั่นสิ....ใครเขาหอนกันนะ ....

#เตือนแล้วน๊า...ว่าอย่าเอาใจลงไปเล่น

ฝากเอาใจช่วยคุณเทรนเนอร์กับคุณลูกค้าด้วยนะคะ

ณิณี วิวดาว