กีย์ เดอ โมปัสซอง และเรื่องอื่นๆ

อีซาค บาบึล (Isaac Babel, 1894–1941) นักเขียนยิว-รัสเซีย ได้รับการยอมรับนับถือเป็นนักเขียนเรื่องสั้นชั้นเอกคนหนึ่งในวรรณกรรมรัสเซียหลังอันตอน เชคอฟ เขาถือกำเนิดในเขตมอลดาวังกาของโอเดสสา ภายใต้การปกครองของรัสเซีย เป็นบุตรของพ่อค้าชาวยิว ซึ่งให้เขาเล่าเรียนภาษายิดดิช (ยิว) คัมภีร์ไบเบิลและตาลมุด แต่เขาชอบวิชาภาษาฝรั่งเศส เพราะมีครูเป็นชาวบริตานีผู้รักวรรณกรรม ครั้นอายุสิบห้า เขาเริ่มเขียนเรื่องสั้นเป็นภาษาฝรั่งเศส โดยได้รับแรงบันดาลใจจากกีย์ เดอ โมปัสซอง นักเขียนฝรั่งเศส และภายหลังเขียนเรื่องสั้น “กีย์ เดอ โมปัสซอง” คารวะอิทธิพลของนักเขียนผู้นี้

ในปี 1915 อีซาค บาบึลย้ายไปอยู่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก และพยายามหาทางตีพิมพ์ผลงานของตน แต่ไม่ประสบความสำเร็จ แต่อย่างไรก็ตาม เขาได้รับการสนับสนุนจากมักซิม กอร์กี้ นักเขียนรัสเซียผู้เป็นบรรณาธิการ Letopis (ซ้าย) นิตยสารวรรณกรรมล้ำยุคของโซเวียต ซึ่งได้ตีพิมพ์เรื่องสั้นของเขาสองเรื่อง “เอเลีย อีซาโควิช กับ มาร์การิตา โปรโคฟีเยฟนา” และ “แม่ ริมมาและอัลลา” และแนะนำให้เขา ‘ไปหาประชาชน’ เพื่อจะได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิตมากขึ้น เขาทำตามคำแนะนำของกอร์กี้หกปี โดยเป็นทหารที่แนวรบโรมาเนียในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เป็นผู้สื่อข่าวและช่างพิมพ์ในช่วงสงครามกลางเมืองอันสับสนวุ่นวาย ตามมาด้วยการปฏิวัติรัสเซียครั้งใหญ่ในปี 1917

อีซาค บาบึลมีสไตล์การเขียน ‘สั้นและชัดเจน’ และมักนำเหตุการณ์หรือเกร็ดมาเป็นพล็อต เขาเป็นนักวิจารณ์งานเขียนของตัวเองและมักแก้ไขหลายครั้งจนกว่าจะเป็นที่พอใจ เขาได้ชื่อว่า ‘เฮมิงเวย์แห่งรัสเซีย’