เสพติด กลิ่น(กาย)เธอ

“ ผมคิดถึงกลิ่นดอกไม้บนตัวคุณเหลือเกิน คุณยังหอมเหมือนเดิมเลยยี่หวา ”
“ โรคจิต ฉันไม่ได้ใส่น้ำหอมด้วยซ้ำจะมาหอมกลิ่นดอกไม้ได้ยังไง ”
เธอพูดพร้อมใช้มือเล็กทุบลงที่หลังของเขาเบา ๆ ในขณะที่ทั้งคู่ยืนกอดกันอยู่ ชายหนุ่มจึงค่อย ๆ ผละตัวออกแต่ยังไม่ปล่อยให้เธอเป็นอิสระ
“ ปล่อยได้แล้วค่ะ ฉันทิ้งงานมานานแล้ว ”
“ เผื่อคุณยังไม่รู้ กลิ่นหอมเหมือนดอกไม้บนตัวคุณนั้น ผมได้กลิ่นและเสพติดมันตั้งแต่สมัยตอนที่เราเรียนด้วยกันแล้วยี่หวา ไม่งั้นตอนเรียนอนุบาลผมจะชอบไปหอมแก้มคุณทำไม ”
“ โรคจิต หมกมุ่นตั้งแต่เด็กนะคุณอะ ”