อย่าบอกใครว่าเราได้กัน

**** เขาทิ้งเธอไปอย่างไม่แยแส แต่เมื่อได้เจอกันอีกครั้งเธอกลับแต่งงานกับผู้ชายที่เขาคาดไม่ถึงและเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าสาวสก๊อยอย่างเธอจะเปลี่ยนมาเป็นลุคผู้ดีเกาหลีได้ขนาดนี้

ให้ตาย!

อย่าบอกใครนะว่าเราได้กัน นี่เป็นเงื่อนไขที่ขนมผิงบอกกับจิณฑ์เอาไว้หลังเกิดอุบัติเหตุรักเพราะความเมาเป็นเหตุ ซึ่งเขาก็พร้อมยอมรับข้อเสนอไม่อิดออด เพราะมีแต่ได้ไม่มีเสีย ได้นอนกับสาวเวอร์จิ้นฟรี ๆ ใครหน้าไหนจะไม่เอา

ครั้งแรกครั้งเดียวก็น่าจะจบถ้าต่างไม่เกิดติดใจในสัมผัสของกันและกันจนขนมผิงถลำลึกรักไปหมดใจ กระโจนเข้าไปทั้งตัว แต่ได้กลับมาแค่ความว่างเปล่าเพราะสำหรับเขาแล้ว เธอก็ไม่ต่างจากเด็กเสี่ยที่เลี้ยงไว้ดูเล่นฆ่าเวลา

แต่เด็กเสี่ยมันต้องได้ตังค์ปะวะ ในเมื่อไม่เคยได้สักแดง เธอก็จะถือสิทธิ์ความเป็นเมีย ทำทุกทางเพื่อให้หลัวชั่วคนนี้ยอมสยบแทบเท้า ร่ำร้องอยากจะเป็นผัวอีผิง ผู้หญิงที่เขากรอกหูว่าแค่ของกินเล่นฆ่าเวลา


ตัวอย่างในเรื่อง...
“เร็วค่ะ เดี๋ยวแดดร้อน” ขนมผิงเห็นอะไรก็สนุกไปหมด เธอวิ่งออกไปซื้อไอศกรีมกับน้ำมา อยากมีรูปคู่กับเขาสักครั้ง เพราะที่ผ่านมาขนาดปลอมตัว เขาก็ยังไม่ยอมถ่ายด้วย “มุมนี้สวยมากเลย ถ่ายรูปกันน๊า”
“ไม่เอาหรอก พวกชาวเน็ตมันจับผิดเก่งจะตาย”
“ทำไมต้องกลัวขนาดนั้นด้วย สมัยนี้แล้ว คนดูเขาแยกแยะได้ ทำไมต้องปิดบังเป็นสมัยยุคแปดศูนย์ไปได้ ที่ดารานักร้องไม่ยอมเปิดเผยว่ามีแฟนน่ะ”
“ก็เราไม่ใช่แฟนกัน ฉันจะเปิดก็ต่อเมื่อมั่นใจว่าเป็นตัวจริง” จิณฑ์บอกอย่างลืมนึกถึงใจคนฟัง ขนมผิงชะงักมือที่เกาะแขนเขาแต่ยังหัวเราะเสียงใสแก้เก้อ
“ลืม ลืมได้ยังไงเนอะ ว่าเราเป็นแค่เฟื่อนกัน เฟื่อน ที่มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน”
“ไปเถอะ”
“งั้นฉันปิดสติกเกอร์ให้ก็ได้ แค่อยากถ่ายรูปมุมนี้” ขนมผิงยังอ้อนต่อ จิณฑ์จึงตัดรำคาญด้วยการยอมถ่ายคู่กับเธอแต่ไม่วายกำชับ “ห้ามให้เห็นหน้านะ ถ้าจะลงรูป”
“รู้แล้วน่า แค่อยากเก็บไว้เตือนความจำในเฟส ว่าครั้งหนึ่ง เรามาด้วยกัน” ขนมผิงบอกแค่นั้น เอียงซบหน้ากับไหล่เขา ยื่นมือออกไปถ่ายเซลฟี เป็นภาพคู่ของเธอกับเขาในรอบหลายเดือน


**** คำเตือน พระเอก นางเอกในเรื่อง ไม่ได้แสนดีดั่งเทพนิยาย อย่าคาดหวังความเป็นพระเอกแสนดีและนางเอกแสนเรียบร้อยจากเรื่องนี้นะจ๊ะ หากอ่านแล้วชอบ กลับมาให้ดาวเป็นกำลังใจไรต์ด้วยนะ