รักแล้วรักเลย

“หน้าคุณนี่คุ้น ๆ นะครับ หน้าเหมือนแฟนในอนาคตของผมเลย”
มนัสนันท์หน้าตึง ไม่หลงไปกับวาจาเลี่ยนหูที่เขาใช้อ่อย สะบัดหน้าไปอีกทางอย่างไม่คิดสนใจ เสียงทุ้มมีเสน่ห์จึงเอ่ยขึ้น
“พอดีผมนั่งดูดบุหรี่อยู่ตรงนั้น ได้ยินเรื่องราวที่น่าเศร้าของพวกคุณสามคนเมื่อครู่ น่าเห็นใจคุณจัง”
น้ำเสียงมีแววเห็นอกเห็นใจ แต่ปากและแววตาของเขากลับยิ้มคล้ายว่าเป็นเรื่องน่ายินดี นี่มันหมายความอย่างไรกัน
“ฉันบอกไม่ต้องมายุ่งกับฉันไง”
เธอใช้น้ำเสียงปกติเป็นการขับไล่ หากแต่คนที่เข้ามาหายังยิ้มหน้าระรื่นใส่
“ไม่อยากแก้แค้นสองคนนั้นเหรอ”
คราวนี้ดวงตาคู่สวยที่เคลือบด้วยความกรุ่นโกรธสบตาเขาตรง ๆ เธอยังไม่พูดอะไรออกมา เธอรู้สึกคุ้นหน้า เหมือนเคยเจอเขาที่ไหนมาก่อน ชายหนุ่มก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเชิญชวนเธออีกครั้ง
“แก้แค้น สนุกนะ...เดี๋ยวผมช่วยคุณเอง”

^
^
^
ฝากพี่ทีคด้วยนะคะ ขอบคุณค่า