ริมทาง(รัก)

‘ชีวิตเป็นของเรา …เราเลือกได้’
แต่ทำไม…หล่อนจึงเลือกอะไรไม่ได้เลย
................................................................

ล็อคประตูห้องเรียบร้อย เวธัสก็กักขังหล่อนไว้ในอ้อมกอดอุ่น เขาพร่ำบอกว่าคิดถึง จูบแก้มจวนช้ำแล้วยังไม่หยุดแค่นั้น

กันต์กมลพร่ำบอกตัวเองอยู่ทุกเวลา ว่าต้องเข้มแข็งกับทุกสัมผัสและความรักมากล้นที่เวธัสมอบให้ ใจหล่อนคิดเสมอว่าต้านทานไหว

แต่ร่างกายกลับอ่อนระทวยทุกครั้งยามเมื่อมือคู่นั้นสัมผัส แววตาทรงเสน่ห์คู่นั้นมองมา เรือนร่างกำยำเกยก่ายบดเบียด และริมฝีปากนุ่มร้อนปรนเปรอดูดดื่ม

...มันคือความสุขใต้รอยน้ำตา....
กันต์กมลต้องใช้ความพยายามอย่างที่สุดเพื่อจะหลุดพ้นไปให้ได้ แต่สุดท้าย หล่อนก็พ่ายให้แก่เวธัสทุกครั้งไป.......