เพชรต่างดาวลิขิตรักราชาแดนทราย

“ใยจึงให้เกียรติหม่อมฉันถึงเพียงนั้นเพคะ หม่อมฉันเป็นเพียงสามัญชน ไม่ใช่...”
ทรงยกเรียวนิ้วมาแตะปากของเธอ
“เจ้ากับข้าเวลานี้ บนเตียงนี้ เราสองคนเป็นมนุษย์ที่มีค่าในตนเองเท่าเทียมกัน ไม่มีแบ่งกั้น นอกจากชุดนอนของเจ้าเท่านั้น ที่กั้นกายข้ากับเจ้า”
“เจ้าชาย!” เธอเขินอายเกินกว่าที่จะโต้เถียงอีก
“แต่หลังจากที่ข้าได้ทำตามความปรารถนาของเจ้าแล้ว ข้าจะไม่ยอมให้สิ่งใด มากั้นระหว่างเราสองคนอีก”
เธอฟังเข้าใจทุกถ้อยคำ หัวใจดวงน้อยจึงอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้
“กู๊ดไนท์”
ทรงแต้มพระโอษฐ์ที่หน้าผากมนอีกครั้ง ก่อนที่จะลดพระวรกายลงนอนเคียงข้าง แล้วกระชับร่างนุ่มเข้าหา แนบพระอุรา กระทั่งเข้าสู่ห้วงนิทราไปด้วยกัน