ChomeurMiles #เฌอมัวไมล์ [๐๑]

ไดอารีเล็ก ๆ ของเด็กหญิงเฌอมัวถึงพี่ชาย... "กว่าจะมีอย่างทุกวันนี้"

“พี่ขอโทษ”
“ขอโทษแล้วมันหายเจ็บไหม”
“ต้องให้พี่ทำยังไง อย่างน้อยก็ในช่วงเวลานี้ที่พี่ไม่อยากให้เฌอร้องไห้”
“พี่ก็รู้ว่าเฌอคิดยังไง คบกับเฌอสิ” เฌอมัวรู้ดีแก่ใจว่าการพูดเหมือนบังคับเขาแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีสักเท่าไหร่ แต่เธอกลับอยากเอาแต่ใจและรั้งเขาไว้ด้วยวิธีคิดแบบเด็ก ๆ ของตัวเอง
“ตอนนี้คงไม่ได้หรอก”
“สุดท้ายพี่ก็ทำให้เฌอเจ็บอีกเหมือนเดิม” เฌอมัวบอกเสียงสั่นเครือก่อนดันแผงอกคนตรงหน้าให้ออกห่างไป หยาดน้ำร่วงเผาะ มันจุกไปหมดทั้งอก
“สิ่งที่ไม่ใช่ ต่อให้เราอยากรั้งมากแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องหายไปอยู่ดี นั่นก็เพราะยังไม่ใช้จริง ๆ สำหรับเราในช่วงเวลานั้น…”


#คำเตือน!!!!!!! เล่มนี้ต่างคนต่างแยกย้ายนะคะ สำหรับในช่วงเวลานี้
[๐๒ เป็นตอนโตอีกนะคะ กำลังเขียน...]

ป.ล. มีแก้ไขอีกคำผิดอีกครั้งพร้อมไฟล์ปกใหม่นะคะ ^^
ซื้อผ่านเว็บถูกกว่านะคะ