บอสชวนเสียว

บอสวศิน...เขาเป็นลูกค้าช่างเอาแต่ใจ
เลขาจีรณา...เธอเป็นสาวไซด์ไลน์ที่ดวงกุดสุดๆ
ใครจะคิดว่าอยู่ดีๆ แรงโน้มถ่วงของโลกกลมๆ ใบนี้จะเหวี่ยงคนหน้าคุ้นให้มาเจอกัน ในค่ำคืนเร่าร้อน
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“ทำไมไม่เดินต่อ...” วศินรวบเอวคนที่ชะงักค้าง
“คือ...” ใครจะกล้าบอกว่าไม่กล้าเดินต่อ
“หรือจะข้างนอกนี่สักยกนึงก่อน”
ปากหยักโรมรันเข้ามาอย่างเร่งเร้า มันน่าตกใจจนแทบสิ้นสติ แต่กระนั้นมือของเธอกลับขยับขึ้นโอบท้ายทอยคนที่โน้มเข้าหา ร่างกายของเธอถูกร่างบึกบึนบดเบียดเข้าหา มันเหมือนเขากำลังกกกอดตัวเธอเอาไว้กับประตูรถ
“อ๊ะ...”
เขาจูบมาที่ซอกคอ ฟันจงใจครูดพร้อมกับลิ้นที่ไล้เลีย
“นานๆ ทีเอาท์ดอร์ฉันก็ว่าตื่นเต้นดีนะ” เขากระซิบบอกไปที่ข้างหูคนที่หน้าแดงก่ำ ระทดระทวยไปกับปากหยักที่จงใจแนบชิดมาอย่างต่อเนื่อง
ขาข้างหนึ่งของจีรณาถูกยกขึ้นแนบสีข้าง คนที่บดเบียดเนื้อตัวเข้ามาอย่างต่อเนื่อง เธอมีชุดคลุม แต่ชุดด้านในมันก็บางมาก
“บอสคะ...จีอายค่ะ” จีรณาหยุดมือที่เหมือนจะกระชากเสื้อคลุมเธอลง
ตอนนี้ยังอดที่จะเลิกคิดเรื่องการเจอกันที่ทำงานในวันจันทร์ไม่ได้
“ไม่มีอะไรน่าอายเท่ากับการที่เธอยอมนั่งตักเบียดเสียดผู้ชายแปลกหน้าแล้วล่ะ” นิ้วยาวๆ ของวศินเกลี่ยเบาๆ ไปตามโครงหน้าสวย
ตากลมโตเบิกกว้าง จีรณาไม่เคยรู้สึกหน้าชาเท่ายามนี้ ถ้าบอสเขาไม่พอใจ แล้วเขาจะมายุ่งวุ่นวายกับเนื้อตัวของเธอทำไมกันนะ
“เอาแบบนี้ดีไหมคะ...จีจะคืนเงินในคืนนี้ให้บอสทั้งหมด” เธอพอจะมีเงินอยู่ก้อนหนึ่ง ให้มันจบแบบนั้นน่าจะดีกว่า แล้วค่อยแก้ปัญหาเรื่องการให้ยาของตาอีกรอบ
“ไม่ดี!”
เขาจ้องเธอราวกับไม่พอใจ ตกลงนี่มันไม่ใช่ชีวิตเธอเหรอ
“จีรู้ว่าบอสไม่พอใจที่เจอจีในวันนี้”
แน่ล่ะในตอนต้น แต่ตอนนี้เขายิ่งกว่าพอใจ มือที่กำลังลูบไปตามบั้นเอวมันกดจนร่างเล็กต้องขยับเข้ามาแนบสนิท
แก้มแดงๆ ของคนตรงหน้า ทุกอย่างที่ได้สัมผัสล้วนยั่วตัณหาราคะ
“แต่จีติดธุระที่นี่แค่สามวันเท่านั้นค่ะ ถ้าจีไม่ร้อนเงิน จีก็ไม่ได้คิดที่จะทำ” เธอคิดว่าลองคุยกันดีๆ ด้วยเหตุผล และก็หวังลึกๆ ว่าอย่างน้อยเขาจะเปลี่ยนคำตัดสินเธอในวันนี้ จากที่มันแย่มากให้มันดีขึ้นอีกนิด
“เท่าไหร่...”
“คะ...” เธอทั้งรับคำทั้งงงงัน
“เท่าไหร่ที่เธอขายตัวที่นี่”
ขายตัวเลยเหรอ เธอก็แค่ขายเรือนร่าง อาจจะมีการแตะเนื้อต้องตัวกันบ้าง แต่ถ้าคิดอีกมุมมันก็ร่างกายของเธอไหม มันก็แค่คาเฟ่ของผู้ชายหื่นๆ ที่ว่าจ้างผู้หญิงมานั่งตัก
“ฉันไม่ได้ขายตัวค่ะ” ในที่สุดก็หาเสียงตัวเองที่จะใช้เถียงออกไปเจอ
“ไม่ได้ขาย แต่ฉันก็ใช้เงินซื้อเธอมา...ได้ล่ะ”