ดวงใจของวายุ

วายุจำต้องรับผิดชอบนารินด้วยการแต่งงานเพราะไม่อยากผิดใจกับเพื่อนรักอย่างรังสิมันทั้งที่ไม่ได้รัก
“กับผู้หญิงแบบนี้ให้เงินซักก้อนก็พอมั้ง” วายุเอ่ยตอบเพื่อนรักพร้อมกับยิ้มหยันให้หญิงสาวตรงหน้า
“คุณวายุ” นารินเอ่ยเรียกชื่อชายหนุ่มเสียงเบา
“ยินดีด้วยนะที่แผนจับผู้ชายของเธอสำเร็จเสียที”
“ฉันไม่เคยคิดจะจับใคร”
“จะบอกว่าที่นอนให้ฉันเอานี่ยกให้ฟรีๆว่างั้น”
“มันไม่ปกติ. ฉันโดนวางยา”
“หึ นาริน โดนวางยาหรือวางยางตัวเองกันแน่ ตัวเองรู้อยู่แก่ใจ”
****
‘เก๋รู้ได้ยังงัยว่าคืนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น’
‘คือเอ่อ’
‘เอาความจริงครับ’
‘ก็ได้คะคืนนั้นเก๋เป็นคนวางยาพี่กับรินเองคะ’
‘ทำไมครับถ้าเก๋ไม่รักพี่แค่บอกพี่ตรงๆพี่ก็ยอมถอยให้อยู่แล้วทำไมต้องเอาคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย’
‘ก็เก๋คิดว่ารินอาจจะดูแลพี่ได้ดีกว่าเก๋งัยคะเก๋ยอมรับว่าตอนนั้นเก๋คิดสั้นไปคะ’
‘แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่าพี่ต้องการหรือเปล่า’
‘แต่พี่ก็อยู่กับรินมาได้ตั้งนานหนิคะ’
‘ก็แค่ความรับผิดชอบเท่านั้น’
‘จริงเหรอคะ’
‘พี่ไม่ได้รักริน’
“จริงเหรอคะ”เรืองรองถามอดีตคนรักด้วยความตื่นเต้น
‘ใช่พี่ไม่ได้รักรินไม่คิดที่จะมองนารินเลยด้วยซ้ำ’วายุยังเน้นย้ำคำเดิม