ลับหลังทำไม...

คะนิ้งxคนโปรด


เรื่องราวของเขาและเริ่มต้นจากความรัก​ คะนิ้ง นางแบบสาวสวยที่แต่งงานกับรุ่นพี่ที่ชื่อ คนโปรด เวลาสี่ปีล่วงเลยผ่าน​มาจนถึงวันนี้เขาก็ยังเป็นสามีคนโปรดของเธอเสมอมา แต่สุดท้ายเขาตอบแทนเธอด้วยบทเรียนที่เลวร้าย ไม่ว่าจะด้วยความหลงผิดหรืออะไรก็ช่าง เขาได้ทำให้เธอมีแผลเป็นในใจไปแล้ว

"ในเมื่อพี่โปรดหมดรักนิ้งแล้ว ถ้าอย่างนั้นเราหย่ากันดีไหมคะ ปล่อยนิ้งให้เป็นอิสระจากความทุกข์นี้เสียที" คะนิ้งร้องไห้ด้วยหัวใจที่เจ็บปวด เธอไม่เคยคิดว่าสามีที่เธอรักนักรักหนาจะหักหลังกันได้ลง เขามีคนอื่นลับหลังเธอไม่พอ แถมผู้หญิงคนนั้นกำลังตั้งท้องอีกด้วย เรื่องนี้จะให้เธอยอมรับได้อย่างไร

"ไม่นะนิ้ง พี่ขอโทษที่พี่ไม่…" คนโปรดพยายามจะอธิบายในสิ่งที่เขาทำพลาดไป เมื่อเห็นภรรยาร้องไห้ตัวเขาเองก็ปวดใจไม่แพ้กัน

"นิ้งทนมามากพอแล้วค่ะ" คะนิ้งพยายามกั้นเสียงร้องไห้ไม่ให้มันเล็ดลอดออกมา เธอไม่อยากดูอ่อนแอในเวลาแบบนี้เลย ทั้งที่เตรียมใจไว้แล้วแท้ๆ

"นิ้งให้โอกาสพี่ได้แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดได้มั้ย" คนโปรดมองหน้าภรรยาอย่างอ้อนวอนขอความเห็นใจ ถ้าเลือก​ได้เขาก็ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

"เหอะ มีอะไรให้แก้ไขได้อีกหรือคะ" ในเมื่อเขาได้ทำทุกอย่างพังทลายลงไปด้วยมือของเขาเอง

"ไม่นะนิ้ง ฟังพี่ก่อนนะ เรื่องทั้งหมด​มัน…" เขาก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร​ในเมื่อตัวของเขาเองก็ยังไม่ได้รับคำ​ตอบที่ชัดเจน

"ถ้าพี่ว่างเมื่อไรก็นัดวันมาได้เลยนะคะ นิ้งพร้อมหย่า" คะนิ้งพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนที่เธอจะเดินออกไปจากห้องนี้ ห้องที่เธอเคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันกับเขามาหลายปี

"เรื่องทั้งหมดมันไม่ได้เป็นแบบที่นิ้งคิดนะ… กลับมาฟังพี่อธิบายก่อน คะนิ้ง​ ฮึก" คนโปรดทรุดตัวลงนั่งกับพื้นเขาพึมพำร้องไห้อย่างเสียใจ ชายหนุ่มไม่คิดว่าความไม่ชัดเจนนี้จะทำให้ชีวิตคู่ของตนนั้นจบลง

การทำร้ายจิตใจไม่ได้มีแค่การนอกกายหรือนอกใจ แต่การที่ปกปิดเรื่องราวบาง​เรื่องไม่ให้อีกฝ่ายรับรู้ สิ่งนั้นอาจจะเป็นจุดแตกหักอีกหนึ่งรูปแบบที่หลาย​คนมองข้าม คู่ชีวิตต้องมีความไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกันและกัน แต่เมื่อได้ทำผิดพลาดไปแล้วบางคนอาจจะได้รับโอกาสในทันที แต่บางทีโอกาสนั้นมันอาจจะมาถึงในเวลาที่เหมาะสม ซึ่งไม่ใช่ ณ ตอนนี้

-

-

ถึงพี่โปรด…​ ถ้าหากวันใดวันหนึ่งที่พี่โปรดหันกลับมาแล้วไม่เจอนิ้ง ให้พี่โปรดรับรู้เอาไว้นะคะว่า นิ้งพยายามประคับประคองความรักของเรามาจนถึงจุดที่สิ้นสุดแล้ว ความพยายามของคนเราก็มีขีดจำกัดนะคะ เผื่อพี่​โปรดลืม นิ้งอาจจะรักพี่ก็จริงแต่นิ้งก็อยากหันกลับมารักตัวเองเช่นกัน ความพยายามถ้ามันสูญเปล่าเราก็ไม่ควรจะทำมันต่อไป

- จากคะนิ้งคนที่พี่โปรดไม่รัก

​