มือปืน Crazy in Love

"มีอะไร" เขาถามพลางก้มลงไปทำงานที่ค้างต่อ
"สรุป..นายหานักแข่งได้ยัง" เธอเอ่ยถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ รู้ว่ามือปืนไม่ชอบสักเท่าไหร่ที่เอาแต่ถามเรื่องเดิม แต่เธอก็อยากให้ทุกคนเข้าใจเธอด้วยเช่นกัน
"ถามทำไม" มือปืนยังคงทำงานตัวเองต่อ เขารู้จุดประสงค์ของน้ำหนึ่งดีว่าจะสื่ออะไร
"ฉันแค่.."
ปัง! เสียงฝ่ามือหนากระทบกับโต๊ะทำงานอย่างแรง น้ำหนึ่งยืนอยู่ถึงกับสะดุ้งตัวโหยง มือปืนยกมือขึ้นคายเนคไทออกให้รู้สึกไม่อึดอัดเหมือนอารมณ์ที่ปะทุอยู่ตอนนี้ เขาใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างหงุดหงิด ดวงตาคมลอบมองใบหน้าสวยผ่านกรอบแว่นตานิ่ง เขาคิดว่าเธอจะเข้าใจแล้วซะอีก ทำไมเธอยังเอาแต่พูดเรื่องนี้ไม่จบไม่สิ้นสักที หรือต้องให้เขาขายสนามทิ้งไปเลยจะได้เลิกพูดเรื่องพวกนี้สักที
"ต้องการอะไร" เขาจ้องหน้าถามกลับไปน้ำเสียงดุดัน อย่าคิดว่าใจดีแล้วเขาจะใจร้ายไม่เป็น ในเมื่อคุยไม่รู้เรื่องสักที คงต้องจริงจังขึ้นมาบ้าง อย่าหาว่าเขาใจร้ายก็แล้วกัน
"อึก!.." น้ำหนึ่งใช้เล็บจิกมือตัวเองจนเกิดรอยแดง เธอประหม่าขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปของคนตัวสูง
"พูดสิ อยากพูดก็พูดมา" เขายังคงรอคอยคำตอบจากเธอ
"...."
"เงียบทำไม ตอนเดินเข้ามายังดูมั่นใจอยู่เลยว่าต้องการอะไร"