แผนรัก ฉบับมาเฟีย

เมื่องานนั่งดริ้งครั้งแรกของเฌอปราง ทำให้เธอได้เจอกับเขา ผู้ที่จะมาเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล.....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


แอ๊ดดดดดดดด
///////////////////////////////////////

เสียงประตูห้องนํ้าเปิดออกพร้อมกับชายร่างสูงที่ฉันไม่อยากเจอหน้าและเกลียดเป็นที่สุด! ก่อนที่เขาจะล็อกประตูด้วยมือเดียวอย่างหน้าตาเฉย

“นาย!”
ฉันเผลอเรียกเขาออกไปเพราะตกใจที่เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน ...หรือว่าผู้ชายที่นั่งอยู่คือเขาและชายชุดดำคนนั้นคือลูกน้องของเขาอย่างนั้นเหรอ
บ้าไปแล้ว...โลกจะกลมอะไรขนาดนั้น

"นึกว่าใคร...ที่แท้ก็...เธอนั่นเอง"
"นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง" ฉันรีบถามออกไปเพราะตกใจ กลัวว่าเขาจะแอบตามฉันมา
"มันไม่สำคัญหรอก....ว่าแต่เธอ......." เขาหยุดคำพูดเอาไว้ก่อนที่จะมองฉันตั้งแต่เท้าขึ้นมา ด้วยสายตาที่ไม่ค่อยจะดีนัก
“ที่นั่นไม่มีใครเอาหรือไง....ถึงได้มาขายตัวถึงที่นี่”
“เลว!!”
ฉันด่าออกไปก่อนจะสาวเท้าเพื่อจะเดินออกจากห้องนํ้า


หมับ!!!!!!

ไม่ทันที่จะได้เดินไปถึงไหนนายนั่นก็คว้าแขนฉันเอาไว้ทันที
"ทำไม..จะรีบไปหาไอ้หมอนั่นเหรอ!"
" เรื่องของฉัน!"
" โอ๊ยยยย" นายนั่นบีบมือฉันแน่นจนเจ็บไปหมด
" อย่ามาลองดีกับฉัน!" ลองดีอะไรกันมันเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย

" ปล่อยนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะร้องให้คนช่วย"
"หึ ร้องออกมาเลยสิ"
ไม่พูดเปล่าเขากลับเข้ามาประชิดตัวฉันจนจะสิงร่างอยู่แล้ว ถึงเขาจะหล่อขนาดไหนแต่สันดานไพร่แบบนี้ฉันก็ไม่เอามาทำพันธุ์หรอก!

“นายต้องการอะไร!!”
ฉันถามออกไปตรงๆ เพราะเรื่องของเรามันก็จบไปแล้ว เขาได้สิ่งที่เขาต้องการไปแล้ว แล้วจะมาหาเรื่องฉันอีกทำไมถ้าไม่ได้ต้องการอะไร

“ต้องการให้เธอไสหัวออกไปจากงานนี้ยังไงล่ะ!”
" แล้วทำไมฉันต้องทำตามที่นายบอก" ใช่ เขาไม่มีสิทธิ์มาห้ามคนอื่นแบบนี้
" เพราะนี่คือคำสั่ง"

" ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องทำตามคำสั่งนาย"
"มีสิ!"

" หึ นายก็แค่คนเลว ๆคนหนึ่ง!! ฉันไม่ได้รับเงินจากนาย และนายก็ไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตฉัน!!"
ฉันตอบออกไปตาเขม็ง แต่ด้วยความเสียใจที่ไม่อาจย้อนเวลากลับไปได้ทำให้ความรู้สึกของฉันมันอ่อนแอลง
" หรือว่าเธอ อยากจะไปเอากับไอ้ฝรั่งคนนั้นก่อนล่ะ" แต่คำพูดดูถูกนี้มัน ทำฉันโกรธเขามากขึ้นจนห้ามตัวเองไม่อยู่

พรึ่บบบบ!
หมับบบบ!!
ฉันจะยกมือตบหน้าเขาแต่เขากลับรู้ทันตลอด
" อย่าคิดจะทำอะไรโง่ ๆ ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ ออกไปซะ! " สายตาที่ดุร้ายของเขาจ้องมองเข้ามาจนฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไปดี

“ ก็ได้! หวังว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีก!!!ตลอดไป....”
ฉันส่งสายตาที่ว่างเปล่ากลับไปสู้กับสายตาดุดันนั่น เพราะฉันไม่มีอะไรจะสู้เขาได้อยู่แล้วนี่ ก่อนจะยอมแพ้และตัดสินใจเดินออกไป
หมับบบบ!!!
แต่เขากลับไม่ยอมปล่อยฉันไป เหมือนที่พูดนี่สิ กลับดึงฉันให้อยู่ที่เดิม
“เดี๋ยว!”
“อะไร....”

อุปส์
มือหนาจับเข้าที่ใบหน้าของฉันก่อนที่เขาจะก้มลงจูบฉันแบบไม่ทันตั้งตัว เพราะคิดว่าเขาจะด่าฉันให้เจ็บชํ้านํ้าใจอีก ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้
“อื้อออออ”
ฉันร้องประท้วงในลำคอ ก่อนจะทุบเขาไปหลาย ๆ ครั้ง

ตุ้บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
และมือของฉันก็ถูกรวบไว้ด้วยมือเดียวของเขา ก่อนที่เขาจะดันฉันไปด้านหลังจนติดกำแพง ขณะที่จูบฉันอย่างดูดดื่มและร้อนแรงขึ้น






#ฝากติดตามผลงานเรื่องนี้ด้วยนะคะ ไปอ่านกันเล้ยยยยยยยย