ลวงรัก เล่ห์เสน่หา

“ขอบคุณมากนะที่ช่วยตอกย้ำความเจ็บปวดนี้ให้ฉัน ขอบคุณที่ทำให้ฉันตัดสินใจฆ่าไอ้แก่นั่นได้เร็วขึ้น!” อัมพิกาประกาศกร้าว ตั้งใจจะมุ่งหน้าไปตามทางตามที่ตั้งใจเอาไว้ในตอนแรก แต่ดูเหมือนสิ่งที่คิดจะไม่มีทางสมปรารถนา เพราะชายหนุ่มปราดเข้าไปขวางทาง แล้วรวบร่างบางขึ้นสู่อ้อมแขนแข็งแรงเสียก่อน
“ผมคิดว่าจะไม่แตะต้องตัวคุณแล้วเชียว แต่ในเมื่อพูดกันไม่รู้เรื่องก็อย่าคิดว่าผมจะปล่อยให้คุณไปทำร้ายใครได้อีกเลย!” ภูผาสบถเสียงแข็ง ไม่สนใจร่างในอ้อมกอดที่กำลังดิ้นรนและทุบตีเขาพัลวัน
“ปล่อยฉันนะ! คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้...ปล่อยฉัน!” อัมพิกาดิ้นแรงขึ้นกว่าเดิม เมื่อพบว่าเขากำลังพาเธอก้าวเข้าไปในบ้าน มุ่งหน้าไปยังห้องนอนก่อนจะโยนลงบนเตียง