ทำไม(จะ)ไม่รัก

...โปรยปราย...

“น่ารักมาก แต่เห็นเธออายแล้ว ไม่ชินเลย”
“ฉันไม่ได้หน้าด้านนี่ แก้ผ้านอนคุยกับผู้ชายแล้วไม่รู้สึกอะไรก็เกินไป” ฉันผลักหน้าคมสันออกห่าง
“งั้นก็รู้สึกหื่นแทนดิ”
ภูตาพราวระยับทีเดียว เขาจับมือฉันไปจูบไปหอม แล้วดึงลงต่ำ แสดงให้เห็นถึงความหน้าทนของตัวเองด้วยการเอามือฉันไปจับส่วนที่ระรานสะโพกไม่หยุด มันขยายเหยียดและร้อนผ่าว ซ้ำยังแข็งขึง
“เราน่ากินขนาดนี้”
“หน้าด้านล่ะมากกว่า” สะบัดมือหนีก็ไม่ได้เพราะถูกเขากุมทับมือไว้ พาลูบไล้ไปตามตัวตนความเป็นชาย
เขาดันหน้าฉันให้เบี่ยงไปสบตา “เธอน่าเอา”
“ไอ้บ้า”
ภูเหรอจะเดือดร้อน หัวเราะตาเป็นประกาย อ้อนหน้าเป็น
“อีกนะ น้องชายเราอยากเล่นกับน้องสาวเธออีกแล้ว”