นักเขียน-วาด-นิยายการ์ตูน เล่มละ 1 บาท

แล้วเงินเดือนพี่ ที่สหกรณ์ครูหัก เหลือเดือนละ 800 บาท น้องจะทำอย่างไร เพราะถ้าพี่เอาไปกินใช้ในกรุงเทพฯ คนเดียว น้องและลูก ๆ จะอยู่กินกันอย่างไร?” ผมปรึกษาหาทางออก
“เงินเดือนของพี่ ที่เหลือเดือนละ 800 พี่พาไปใช้ในการเรียนที่กรุงเทพเถอะ ไม่ต้องห่วงน้องกับลูก ๆ ว่าแต่พี่จะใช้พอหรือเงินแค่นั้น ค่าใช้จ่ายในกรุงเทพมันแพงมากนะ”
“พี่จะไปเขียนการ์ตูนขาย” ผมตอบทั้ง ๆ ที่ยังไม่แน่ใจ ว่าไปอยู่แล้วจะยังมีเวลาให้วาดการ์ตูนหรือเปล่า”
“เดือนแรก ๆ ที่พี่ไปอยู่ พี่ต้องมีติดตัวไปสักสามสี่พัน น้องจะเอาสร้อยไปจำนำ เอาเงินมาสมทบให้พี่พาไปใช้ก่อน น้องอยู่ที่บ้านแม่ไม่ลำบากอะไรหรอก ในสวนของพ่อกับแม่ ยังมีมะพร้าว ระกำหวาน หน่อไผ่... ให้เก็บไปขายได้อยู่ ข้าวในนา ปลาในหนองก็มี ไม่ต้องซื้อ น้องหากินได้ไม่ต้องห่วง” พิไลพูด ทำให้ผมนึกรักภรรยา ขึ้นมาอีกหลายร้อยพันเท่า