ณ ตะวันรอน

ภูฉายเคยแน่ใจว่าตัวเองจัดการปัญหาได้ทุกอย่าง
ปัญหาของคีรีเขาก็คอยช่วย ปัญหาของพราวฟ้าเขาก็คอยแก้
แต่พอถึงคราวตัวเองมีปัญหา ภูฉายกลับทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
ทำได้แค่มองคนที่รักเสียใจซ้ำๆ จากการถูกครอบครัวทำร้าย
จนถึงวันที่เธอเลือกจากไปเพื่อเยียวยาหัวใจอันบอบช้ำ
ภูฉายก็ทำได้แค่ปักหลักรออยู่ที่ ‘ตะวันรอน’

ความฝันสูงสุดของแพรวรุ่งคืออยากให้คนเป็นพ่อรัก
จึงทนยอมทุกอย่าง ฝืนทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อพอใจ
หากความจริงบางอย่างก็ทำให้รู้ว่าฝันนั้นไม่มีทางเป็นจริง
แต่ยิ่งหนีห่างไปรักษาแผลใจ ก็ยิ่งทำให้รู้ว่าใครกันแน่ที่สำคัญ
ใครที่อยู่เคียงข้างเธอเสมอ เป็นคนที่เธอทั้งรักและผูกพัน
และความฝันของเธอต่อจากนี้ คือการได้อยู่กับเขาที่ ‘ตะวันรอน’