พี่เขย น้องเมีย

เขาแค้นเมียที่มีชู้ แต่ไหงนำมาความแค้นมาลงกับน้องเมียคนสวย หุ่นน่าฟัด

ที่ยิ่งได้ลิ้มรสสวาทยิ่งติดใจ หลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้น

.............
“ว้าย” กรรณระพีอุทานตกใจ ดิ้นไปมาในอ้อมแขนแข็งแรง “พี่มาร์คปล่อยค่ะ ปล่อยฉัน”
“ปล่อยแน่ แต่ปล่อยบนเตียงนะ” เสียงเขาดังไม่มาก แต่ทำไมกรรณระพีรู้สึกว่า มันกึกก้องราวกับว่าอยู่ในห้องสะท้อนเสียง ชัดเจนจนหัวใจสั่นไหว มีความตกใจให้เห็นชัดเจน เธอดิ้นรนให้ตัวเองหลุดพ้นจากอ้อมแขนแข็งแรงที่เวลานี้ยกร่างเธอขึ้นสูงเท้าลอยเหนือพื้น มาเซลโล่ก้าวเท้าออกจากห้องแต่งตัวไปยังห้องนอน “ปล่อยฉันนะพี่มาร์ค พี่จะทำอะไรฉัน”
หัวใจดวงน้อยสั่นหนักมาก ความกลัวระบายเต็มดวงหน้าและกระจายทั่วจิตใจ เมื่อเห็นเตียงนอนขนาดหกฟุตของเขา เธอดิ้นมากขึ้น หวังให้ตัวเองพ้นจากพันธนาการที่รัดแน่น แต่ก็ไม่เป็นผล
“ก็บอกแล้วไงว่าจะปล่อยที่เตียง” มาเซลโล่พูดจริงทำจริง เขาเหวี่ยงร่างสาวลงบนที่นอน กรรณระพีขยับตัวลุกขึ้นนั่งตั้งใจจะวิ่งออกไปจากห้องนี้ ทว่าเขาไว้เหลือเกิน ดันเธอจนหลังติดกับที่นอน ใช้ตัวเองกักขังน้องเมียด้วยการคร่อมร่าง
“พี่มาร์คจะทำอะไร ปล่อยฉันนะ ปล่อยสิ” เสียงเธอสั่นมาก ตัวยิ่งสั่นมากกว่า และยังคงดีดดิ้นตัวเองไม่หยุด “ปล่อยฉันพี่มาร์ค พี่มาร์คจะทำอะไร อย่านะคะ”
กรรณระพีไม่ใช่เด็กอมมือหรือไร้เดียงสา จึงไม่รู้ว่ามาเซลโล่กำลังทำอะไร ความกลัวเวลานี้ไม่ต้องเอ่ยถึง มากมายท่วมท้นจิตใจไม่ต่างกับน้ำฝนตกลงมาในบ่อน้ำที่มีน้ำอยู่เต็ม
“เธอโง่หรือแกล้งโง่กันแน่ถึงไม่รู้ว่า ฉันกำลังทำอะไร” เขายิ้มเหี้ยม แววตามุ่งมั่นและแน่วแน่ “พี่สาวเธอทำเรื่องชั่วกับฉัน คิดเหรอว่าฉันจะปล่อยให้พี่เธออยู่กับชู้อย่างมีความสุข มันรักเธอมาก ถ้ารู้ว่าเธอเป็นนางบำเรอฉัน มันคงเจ็บจนกระอัก แล้วต้องรีบมาช่วยเธอแน่ พอถึงตอนนั้นฉันจะได้จัดการพี่สาวเธอในแบบของฉัน ให้มันรู้ว่า คิดทรยศฉัน ผลตอบรับมันน่ากลัวขนาดไหน”
ความตกใจก่อนหน้านี้ถูกทับถมอีกหลายทำนบ ดวงตาเขาน่ากลัวมากเปล่งแสงแห่งความโกรธาอย่างแรงกล้า วาจาหนักแน่นจริงจังบอกให้รู้ว่า ทำตามคำพูดไม่ผิดเพี้ยน กรรณระพีรับรู้ถึงความไม่ปลอดภัย ทางเดียวจะรอดพ้นจากน้ำมือพี่เขยได้คือ ตะโกนของความช่วยเหลือ
...
ยามแค้นก็แค้นสุดใจ
ยามรักเมื่อใด...ยกให้ทั้งใจ