ลงกลอนใจ

เพราะถูกชะตาตั้งแต่แรกพบ
เขาจึงลงกลอนหัวใจขังเธอไว้ในนั้น
ไม่ว่าใครจะเสนอผู้หญิงคนไหน
เธอก็ยังเป็นนางในใจ ที่เขาหมายตาเอาไว้ครอบครอง

.........................................................

"ว่ายังไงนะครับ?"
รอนทำท่าเหมือนไม่ได้ยิน หากแววตาเปล่งประกายพราวทีเดียว ดาวประกายรู้ว่าเขาแกล้งหยอก ก็เลยซัดฝ่ามือลงบนไหล่ของเขาเบาๆ เป็นการแก้เก้อ ยังผลให้รอนต้องส่งเสียงหัวเราะหึๆ อยู่ในลำคอ ก่อนจะถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงมั่นคง
"หนูดีจะตอบตกลงไหมครับ"
"ก็ตอบไปแล้วนี่คะว่าตกลง"
ดาวประกายเขินจนต้องขยับตัวยุกยิก แล้วต้องแก้มร้อนผ่าวเมื่อเขายกมือข้างนั้นของเธอขึ้นจูบ ไม่เพียงเท่านั้น เขายังยืดตัวขึ้นมาหา ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้ามาใกล้ ในคราวแรกนั้นดาวประกายตกใจก็เลยผงะถอยหนี
รอนชะงักไป เขาลูบแผ่นหลังเธอเบาๆ ปลอบเสียงอ่อน
"ไม่เป็นไรครับ ผมแค่อยากจูบ แต่ถ้าหนูดีไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร"
เขายืดตัวขึ้นทำท่าจะผละออก ดาวประกายใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้นในการตัดสินใจที่จะรั้งเขาไว้ เธอผวาเข้าหาเขา แขนเรียวยกขึ้นกอดที่ลำคอแกร่งโดยไม่ตั้งใจ
สีหน้าของเธอเลิ่กลั่ก ทั้งเขินอายทั้งหวาดหวั่น แต่ไม่ยอมถอยหนี บอกเขาเสียงเบาว่า
"ไม่ได้บอกนี่คะว่าไม่พร้อม แค่...ตกใจนิดหน่อย ก็ฉันจูบไม่เป็น"
"งั้นเดี๋ยวผมสอน"
รอนยิ้มกริ่ม มือหนารองใต้ท้ายทอยให้เธอแหงนหน้าขึ้นหาเขา คราวนี้ดาวประกายไม่หลบเลี่ยงเมื่อเขาโน้มใบหน้าลงมาหาอีกครั้ง หัวใจของเธอเต้นถี่รัวราวกับกลองเพล หญิงสาวหลับตาลงเมื่อรับรู้ถึงความร้อนผ่านจากริมฝีปากได้รูปที่แนบประกบ