มะนาวโซดากับชาร้อน

ผ่านฟ้ามองสบตาคนนั่งข้างอย่างพิจารณา สีหน้ากึ่งยิ้มกึ่งบึ้งก่อนตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มน่าฟัง “คุณไปในฐานะแฟนของผม อย่ากลัวสิ...ซอ”
“คะ?” ซอเงินตื่นตระหนกอย่างรุนแรงกับคำพูดของเขา
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น”
ทั้งที่ผ่านฟ้าถามด้วยน้ำเสียงธรรมดา ทว่าซอเงินกลับรับรู้อย่างเข้าข้างตัวเองสุดกู่ว่า เขากำลังล่อลวงเธอด้วยเสน่ห์ทางเพศที่พวยพุ่งออกมาจากเรือนร่างของเขา ผ่านฟ้าเป็นผู้ชายที่ต่อให้เขานอนหลับก็สามารถทำให้ใครต่อใครหลงใหลคลั่งไคล้ได้ไม่ยาก องค์ประกอบความเป็นเขาปลุกเร้าสัญชาตญาณการจู่โจมของสาว ๆ ได้ค่อนข้างสูง เธอไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมผู้หญิงที่สวยมากอย่างแพรวแพรถึงได้หลงใหลคลั่งไคล้เขามากขนาดนั้น แล้วนี่หล่อนทำใจทิ้งเขาได้จริงเหรอ “จะมีคนเชื่อเหรอคะว่าเราเป็นแฟนกัน เราแทบไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวกันเลยด้วยซ้ำ แบบนั้นใครจะเชื่อ” เธอถามออกไปอย่างไม่รู้ตัว พอทวนคำพูดตัวเองก็ถึงกับออกอาการตะลึงพรึงพรืด “ซอ...ซอไม่ได้หมายความแบบนั้นนะคะ!”