ตื่นครานี้ ข้าจะปรับปรุงตัว

หลิวอี้เฟย เอกบุรุษตระกูลหลิวคุณชายสามของตระกูลผู้ที่มีสติปัญญาเป็นเลิศ ร่างกายสูงใหญ่สมกับเป็นชายชาตรี แต่มีข้อเสียคือเกียจคร้านและไม่เอาการเอางานเสียเลย และเมื่อบิดาแต่งอนุเข้าจวนหลิวอี้เฟยก็เปลี่ยนไป เพราะอนุของบิดานั้นคือสาวงามของแคว้นที่เป็นคนรักของเขา เรื่องนี้บิดาไม่ผิดเพราะท่านไม่รู้ ตัวเขากับนางต่างก็แอบคบหากันแต่ด้วยอี้เฟยเป็นแค่บุรุษที่ไร้อนาคต ทำตัวเป็นคุณชายเสเพลไปวันๆ มีหรือที่สตรีจะทนลำบากได้ ต่อให้เป็นคุณชายตระกูลใหญ่แล้วอย่างไรเพราะอนาคตประมุขของตระกูลก็มิใช่หลิวอี้เฟยอยู่ดี
หยางเย่เทียน เอกบุรุษตระกูลหยางควบตำแหน่งแม่ทัพบูรพาที่มีทหารใต้บังคับบัญชานับแสนนาย ชีวิตของเขารุ่งโรจน์ถึงขีดสุด แต่ก็ต้องตกต่ำลงอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาได้สมรสพระราชทานจากฝ่าบาทให้ตบแต่งกับหลิวอี้เฟย บุรุษเสเพลผู้นั้น ทำไมเขาจะไม่รู้ว่านี้เป็นประสงค์ของฮองเฮาผู้ที่เกลียดชังเขายิ่งกว่าอะไร

เอกบุรุษสองคนที่ต้องอาศัยอยู่ในจวนเดียวกัน ความเงียบ ความเฉยชาของหยางเย่เทียน ความร้ายกาจของ หลิวอี้เฟย เมื่อมาอยู่ด้วยกันมีหรือจะเกิดความสงบสุข อี้เฟยนั่นสร้างปัญหาให้เย่เทียนตามแก้ไขไม่เว้นแต่ละวันแต่ถึงอย่างนั้น เย่เทียนก็ไม่ปริปากบ่น เขารู้ว่าอี้เฟยไม่พอใจเพราะเขาก็ไม่พอใจเช่นกัน การสมรสระหว่างบุรุษมิใช่เรื่องแปลกในแคว้นนี้แต่ส่วนใหญ่แล้วมักจะตบแต่งเป็นอนุเท่านั้น
ค่ำคืนหนึ่งขณะอี้เฟยกำลังเดินกลับจวน ชายชุดดำนับสิบก็เข้ามาทำร้ายเขาจนถึงแก่ความตาย อี้เฟยผู้มีสติปัญญาล้ำเลิศแต่หาได้เก่งกาจด้านการต่อสู้ไม่ ในวาระสุดท้ายของลมหายใจคนที่อี้เฟยนึกถึงกับเป็นหยางเย่เทียนบุรุษหน้าตายผู้นั้นที่ตอนนี้คงรอเขาอยู่ที่จวน
'หากเป็นไปได้ข้าก็ไม่อยากผิดหวัง หากเป็นไปได้ข้าก็ไม่อยากร้ายกาจ หากเป็นเป็นได้ข้าก็อยากมีสหายที่รักข้า'


หลิวอี้เฟยกลายเป็นวิญญาณโปร่งแสงมิได้ไปผุดไปเกิดเหตุเพราะอะไรเขาก็มิอาจทราบได้ เขาวนเวียนตามดูชีวิตของเย่เทียนหลังจากที่เขาตาย เขาคิดว่าเย่เทียนคงแต่งสตรีเข้าจวนแทนเขาแต่ไม่เลยเย่เทียนไม่แต่งสตรีใดๆ ในทุกๆ วันเขามักจะมายืนมองหลุมศพของอี้เฟยและจากไปโดยที่ไม่พูดแม้เพียงครึ่งคำ 5 ปีผ่านไปเย่เทียนพลาดท่าโดนรัชทายาทหักหลังดาบที่แทงทะลุหัวใจของแม่ทัพนั้นเคลือบด้วยยาพิษ ใบหน้าหล่อเหลาหลับตาพริ้ม ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เสียงพูดพึมพำที่ทำให้ อี้เฟยถึงกับหัวใจเต้นรัวแม้ว่าจะเป็นวิญญาณแต่เขารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ
"อี้เฟยข้ากำลังจะไปหาเจ้า"
"เฮือกกกกกก" หลิวอี้เฟย ตื่นขึ้นมาอีกครั้งในวันที่บิดาตบแต่งอนุเข้าจวน