เขาว่าเฮียมันร้าย

โปรย...โรยรัก

ถึงจะเสียตัวใช้หนี้ไปแล้ว แต่เจ้าหนี้จอมเจ้าเล่ห์อย่างพลภัทก็ยังตามมาวุ่นวายไม่รู้จักจบสิ้น ไอ้ที่ว่าครั้งเดียวของเขาเชื่อถือไม่ได้ และสุดท้ายเธอก็ต้องอุ้มลูกของคนหล่อใจเถื่อนอย่างเขาอีก
เชื่อเขาเลย เฮ้อ!
เขาบอกเธอว่าทำเพราะรัก เช้อะ เชื่อตายละ เธอไม่เชื่อหรอก ไม่รักเขาด้วย แต่ไอ้ที่ยอมๆ ทุกครั้ง ก็แค่รำคาญหรอก สาบานได้
ไม่รักเล้ยยยย...

พบกับนิยายแนวหื่นปนตลก เน้นฟิลกู๊ดไม่เน้นสาระค่ะ ขอให้รี๊ดจนมีความสุขกับการอ่าน รักค่ะ

ซินยอริต้า




ตัวอย่างเนื้อหาเพิ่มเติม...

หล่อนทิ้งตัวลงนอน ตาจ้องโคมไฟระย้าสีนวลละมุนตา พลางขบคิดอะไรต่ออะไรมากมายจนเพลิน เสียงประตูเลื่อนเปิด ร่างในชุดผ้าคลุมสีเทาที่กำลังเช็ดใบหน้าจ้องมองร่างเนียนบนเตียงแล้วอมยิ้ม
“นึกว่าหลับ ที่ไหนได้ กำลังคอยเฮียนี่เอง”
เขาเดินไปหาหล่อนที่เตียง ปีนขึ้นนั่งใกล้ๆ อีกฝ่ายตวัดมองเงียบๆ แต่แล้วก็พลิกตะแคงหนีไปอีกข้าง พลภัทรทำเสียงฮื่มในลำคอ เขาล้มตัวนอนข้างๆ ก่อนจะกอดหลวมๆ เอาไว้
“นี่คุณ ไปไกลๆ เลยไป”
“ไม่เอา อยากเอาความสดชื่นมาฝากเมียนะ คิกๆๆ”
เจ้าตัวหัวเราะอารมณ์ดี พออีกฝ่ายไม่ขัดขืนก็คิดการณ์ใหญ่กว่าเดิม แกล้งเบียดตรงสะโพก บางอย่างที่ขยายจนพองถูไถกับบริเวณหลังของเธอ
“นี่...อุ๊บ”
หล่อนคิดผิดที่หันหลังใส่แบบนี้ และพอจะหันมาด่า ก็กลับถูกบดขยี้ริมฝีปากอย่างเร่าร้อน กลิ่นยาสีฟันรสขมของใบฝรั่ง มือของเขากำลังขย้ำหน้าอกขนาดเหมาะไม้เหมาะมืออย่างย่ามใจ