Ramayaoi ศึกมังกรกัณฐ์ ภาคเกสรทมาลาและสุรกานต์ เล่ม 4

มังกรกัณฐ์โน้มพักตราลงแลบปลายลิ้นราวกับจะไล้เลียธาราที่สาดซัดลงบนแผ่นอกล่ำสันขององค์ ท่วงท่ายั่วกิเลสเช่นนี้พาให้เกสรทมาลาต้องรีบเอื้อมมือไปหยุดเศียรเจ้ากรุงไว้เสียก่อน เขาลูบเศียรอย่างเอ็นดูก่อนลุกไปเตรียมขันน้ำและผ้าบริขารโจลมาชำระผิวกายให้
"ดื่มโอสถจากปากเราก็พอเจ้าหนุ่ม"
"โอสถวิเศษพวกนั้นน่าเสียดาย มีแต่เมียเจ้าเท่านั้นหรือที่จะได้ดื่มกิน"
"เอ่ยอะไรละลายโอษฐ์หน่อยเถิดเจ้าหนุ่ม"
"ทนสดับมิได้เพราะเจ้าละอายหูหรือไรเกสะ"
"หยอกข้าอีกทีข้าจะหยิกแก้มเจ้าแน่"
ว่าพลางเอื้อมมือไปดึงผิวปรางของมังกรกัณฐ์จนอีกฝ่ายพักตราบูดเบี้ยวส่งเสียงอู้อี้น้ำตาเล็ด
"เราไม่ได้หยอกเสียหน่อย เจ้าหยิกปรางเราทำไม"
"เอ็นดูใจน่ะสิสหายรัก"
ได้สดับคำว่าสหายรักมังกรกัณฐ์ก็รู้สึกฉ่ำเย็นในอุรา