Ramayaoi ศึกมังกรกัณฐ์ ภาคเกสรทมาลาและสุรกานต์ เล่ม 7

"เจ้าขบขันเรื่องใดหรือเจ้าหนุ่ม"
"หึ...ก็แค่สงสัยว่าถ้าเราดื่มกินสุคนธโอสถของเกสะทุกราตรีแล้วเราจะเอาเวลาที่ไหนให้ชายา"
"เจ้าก็ไม่ต้องจัดเสียเต็มกระบวนแบบนี้ทุกราตรีก็ได้ เราป้อนให้ทางโอษฐ์เบาๆ ก็เพียงพอกระมัง"
"กลัวจะอดใจไม่ไหวน่ะสิ"
"เพลาๆ บ้างเถิดสหาย เห็นใจอายุอานามข้าบ้าง"
"คิกๆๆ เกสะยอมรับว่าแก่แล้วหรือ"
"ก็แก่กว่าเจ้าล่ะน่า"
ว่าพลางเอื้อมมือขยี้เส้นเกศาสีไม้มะเกลือดำขลับอย่างเอ็นดูและโอบกอดร่างสหายรักก่อนผล็อยหลับไปเมื่อใกล้อรุณรุ่ง