หย่าลืมรัก

ความรักที่เคยหวาน นานวันไปเขากลับลืม อาถรรพ์รัก 7 ปี จะเป็นดั่งที่เขากล่าวกันจริงๆ หรือ

ว่ากันว่า คู่รักเมื่อคบกันย่างเข้าปีที่ 7 มักจะมีเหตุให้เลิกรากันแบบง่ายๆ

อาถรรพ์ 7 ปี จะเกิดขึ้นกับคู่ของ ปานลดา และ สิทธา ด้วยหรือเปล่า

เพราะพอย่างเข้าปีแห่งอาถรรพ์ จากความรักที่เคยหวาน

กลับกลายเป็นจืดชืดและเย็นชาต่อกันเสียอย่างนั้น

ทั้งสองเหมือนลืมไปเลยว่า….เคยรักกัน….

ซ้ำร้ายยังมีเรื่องผู้หญิงอีกคนเข้ามาแทรกกลางระหว่างทั้งสองคนอีก

อย่างนี้ สถานะสมรสของปานลดา จะคงอยู่ หรือว่าเธอจะต้องใช้สถานะ หม้าย กันนะ

นิยายเรื่องนี้อยู่ในSet หย่าไม่ขาด มีทั้งหมด 3 เรื่องค่ะ

หย่าหยุดรัก (วางจำหน่ายแล้ว)
หย่าร้างรัก (วางจำหน่ายแล้ว)
หย่าลืมรัก (วางจำหน่ายแล้ว)

เนื้อหาไม่เกี่ยวข้องกันนะคะ

แยกอ่านได้เลย แค่พระเอกทั้งสามเรื่อง เป็นหมอเหมือนกันหมดค่ะ

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ ค่ะ

ปานลดาพยายามสงบสติอารมณ์ของตนเองอยู่ในห้องน้ำ เธอเองก็ไม่อยากจะโกรธสิทธานักหรอก แต่ดูที่เขาทำกับเธอสิ เหมือนเธอไม่มีตัวตนอย่างนั้นแหละ
หรือว่า....อาถรรพ์รักเจ็ดปีจะเป็นเรื่องจริง ความรักของเธอกำลังจืดจางลงแล้วอย่างนั้นหรือ...
ไม่นะ ไม่จริงหรอก เธอยังรักสิทธาเหมือนเดิม และรักมากกว่าเดิมด้วย หญิงสาวบอกตัวเองพลางอาบน้ำไปด้วย
แต่...ผู้หญิงเริ่มต้นความรักจากศูนย์ไปหาร้อย ทว่าผู้ชายเริ่มต้นจากร้อยแล้วจะค่อยๆ น้อยลงเรื่อยๆ
สิทธารักเธอน้อยลงแล้วหรือ...เขาถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้...นักจิตวิทยาถามตัวเองอีกรอบ
“ไม่หรอก พี่เบสไม่ได้รักเราน้อยลง เธออย่าคิดมากสายป่าน ถ้าเธอคิดมากหรือคิดไปเอง เดี๋ยวปัญหาอื่นจะตามมา” หญิงสาวพยายามบอกตัวเอง
ปานลดาอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เธอพบว่าในห้องนอนกว้างที่เมื่อครู่ยังมีสามีของเธอเอนกายอยู่ว่างเปล่าเสียแล้ว
ทว่าหูของปานลดาก็แว่วเหมือนมีคนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ที่ระเบียงด้านนอก
“กระแทกแรงหรือเปล่าล่ะชะเอม” เสียงสิทธาถามคู่สนทนา
ปานลดาพยายามตั้งใจฟังเมื่อได้ยินชื่อ...ชะเอม อย่าบอกว่าเป็นพยาบาลคนนั้นนะที่โทรมาหาสามีของเธอยามค่ำคืน
“งั้นก็รอดูพรุ่งนี้นะ ตอนนี้ก็ประคบเย็นไปก่อน แต่ถ้าไม่แรงมากก็ไม่เป็นปัญหาอะไรหรอก แต่ช่วงสองสามเดือนแรกก็ไม่ควรให้กระแทกอะไรเลยนะ ซิลิโคนมันยังไม่เข้าที่นัก” เขาตอบกลับไปหลังจากฝ่ายโน้นพูดมาสองสามประโยค
น่าจะเป็นชะเอมคนเดียวกันแน่แล้ว...ปานลดาบอกตัวเองพลางทิ้งผ้าเช็ดตัวลงตะกร้ารอซัก เธอแกล้งไปยืนแอบหลังผ้าม่านที่อยู่ตรงระเบียงเพื่อฟังให้ชัดเจนมากขึ้น
“โอเค ยังไงพรุ่งนี้เดี๋ยวผมดูให้อีกที แต่ถ้ามีเลือดออกหรือเป็นอะไรมากก็ติดต่อมาได้นะ” สิทธาบอกแล้วฟังอีกคนพูดอยู่พักหนึ่ง
“ครับๆ แค่นี้ครับ”
“ราตรีสวัสดิ์ครับ เจอกันพรุ่งนี้” เขาพูดเป็นประโยคสุดท้ายก่อนจะวางสายไป
ราตรีสวัสดิ์...นี่สามีของเธอบอกราตรีสวัสดิ์กับผู้หญิงคนอื่นเลยหรือ มันจะไม่มากไปหน่อยหรือ
ปานลดายืนฟังด้วยหัวใจที่เหมือนกำลังโดนอะไรสักอย่างบีบอย่างแรง ไม่คิดว่าสิทธาจะกล้าบอกคนอื่นแบบนี้
ถ้าเป็นญาติพี่น้องหรือบิดามารดาของเขา ปานลดาจะไม่รู้สึกอะไรเลย แต่นี่....
ชนินาถเป็นแค่พยาบาลที่เป็นลูกน้องของเขา จำเป็นด้วยหรือที่เจ้านายจะต้องบอกฝันดี
เธอไม่ได้คิดมากไปหรอกนะ แต่มันต้องมีอะไรสักอย่างแน่นอนแล้วแหละ ไม่อย่างนั้นพี่อรก็คงไม่เตือนเธอแบบโจ่งแจ้งเช่นนี้เหมือนกัน

ปล.กรุณาโหลดตัวอย่างอ่านก่อนนะคะ นิยายออกแนวครอบครัวค่ะ

ตำเตือน นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับคนที่คิดจะแย่งสามีคนอื่นค่ะ เพราะคุณจะโดนจัดหนักจากนางเอก
จนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ เราเตือนคุณแล้วนะคะ