หลวงเดือน

“คุณพี่เดือนปล่อยนะเจ้าค่ะ” เสียงปรามดังขึ้นจากปากของคนถูกรัดรึง แต่ยังมิยอมคลายมนตร์กำบังกาย
“อันนารีมีไว้เพื่อใช้สอย
จับนิดแตะน้อยก็สะท้าน
ประหนึ่งบัวดอกตูมดอกบาน
ลมพัดผ่านก็โอนไหวเอน”
โครงกลอนของเขาสร้างความไม่พอใจให้นับดาวเป็นอย่างมาก เขาเปลี่ยนไปแล้วสินะ หล่อนทุบไหล่เขาเต็มแรง กัดเข้าที่ใบหูไปหนึ่งครั้งจนเขาร้องโอยปลดวงแขนแกร่งที่รัดรึงกายเล็กไว้ให้เป็นอิสระขยับกายห่างออกไปหลายก้าวหยิบม้วนใบพลูเสกออกจากใบหูที่ทัดเอาไว้ ปากก็กล่าวโครงกลอนออกมาตอบโต้เขาอย่างไม่ลดละ
“เป็นชายต้องรู้จักสุภาพ
มิพูดจาหยามหยาบระคายหู
เป็นชายต้องรู้จักดูคนให้ดี
มิใช่จะตีค่าใครให้ด้อยด้วยไม่รู้จริง”

*** ฝากหลวงเดือนด้วยนะคะ